Doe-het-zelf site-drainage: technologie voor diepe en oppervlakte-opties

Overmatige vochtigheid brengt veel problemen met zich mee voor de eigenaren van zomerhuisjes en buitenwijken. De eerste tekenen van het fenomeen zijn stagnerende plassen, die hun bestaan ​​enkele dagen of zelfs weken kunnen 'verrukken'. Als je ze kunt verdragen, dan zijn andere manifestaties van hoge luchtvochtigheid: het weken van planten en bomen op de site, de vernietiging van de fundering van gebouwen, zijn niet zo onschadelijk. Als het landbezit in een laagland ligt of als het grondwaterpeil hoog is, wanhoop dan niet, u moet de drainage van de site met uw eigen handen doen.

Om overtollig vocht te verwijderen, wordt een drainagesysteem gebruikt, dat op twee manieren kan worden uitgevoerd. Maak een onderscheid tussen oppervlakkige en diepe drainage. De eerste wordt gebruikt om water dat zich ophoopt na seizoensoverstromingen of hevige regenval van het grondgebied af te leiden.

De tweede is bedoeld om het bodemvocht te verminderen door het verwijderen van grondwater. Over het algemeen wordt het type drainage gekozen afhankelijk van de toestand van de site en de vereisten van de eigenaar. Ondanks het aanzienlijke verschil tussen de soorten drainage, kunnen ze elk afzonderlijk worden uitgevoerd.

Ontwerp en constructie van oppervlaktewaterafvoer

Oppervlaktedrainagesystemen kunnen van twee soorten zijn: lineair en punt. De tweede zijn ontworpen om water uit kleine geïsoleerde gebieden op het grondgebied af te voeren. Speciale waterinlaten van puntafwatering worden geplaatst op plaatsen waar water zich ophoopt. Dit kunnen secties zijn onder de afvoeren, in het onderste deel van terrassen, in de uitsparingen van het reliëf, in de entreepanelen, enz. Een dergelijk systeem wordt als het eenvoudigste beschouwd en vereist geen speciale regeling.

Inlaten voor waterafvoer bevinden zich in gebieden met waterophoping.

Complexer in ontwerp en installatie is lineaire afvoer. Het wordt gebruikt om vocht uit gebouwen te verwijderen, paden, ingangen tegen water te beschermen, het wegspoelen van de vruchtbare grondlaag op de site te voorkomen, enz. Het ontwerp is een speciaal ontworpen systeem van ondiepe greppels, gelegd onder een bepaalde hoek, die langs de omtrek van de site loopt en op plaatsen met maximale waterophoping.

Voordat met de werkzaamheden wordt begonnen, wordt een project voor de afwatering van de site opgesteld, waarbij de aanwezigheid van een sleuf aanwezig is om vocht op te vangen dat in de greppels stroomt. Het moet eindigen in een wateropname, in de rol die een riool of een ravijn kan spelen. Tijdens het ontwerpproces is het noodzakelijk om alle plaatsen met vochtstagnatie in overweging te nemen en er greppels van te leggen naar het hoofdafvoersysteem.

Het is ook noodzakelijk om de helling van de constructies correct te berekenen, anders zal het water er niet naar beneden stromen. De minimale helling van afvoeren in zandgronden moet minstens 0,003 zijn, in kleigronden - 0,002. De watertoevoer bevindt zich noodzakelijkerwijs onder het niveau van lineaire afvoer. De praktijk leert dat het beste resultaat wordt verkregen met een helling in het bereik van 0,005 tot 0,01.Om de oppervlaktedrainage van de site met uw eigen handen uit te rusten, kunt u twee methoden gebruiken:

Open. Het suggereert de aanwezigheid van open greppels die zijn gegraven volgens het afwateringsschema. De wanden van constructies worden meestal gevormd onder een hoek van 30 °, waardoor water zonder problemen in een sloot kan stromen. De breedte van de constructie is 0,5 m en de diepte is 0,7 m. Het belangrijkste voordeel van het systeem is de eenvoud. Een serieus nadeel is het onesthetische uiterlijk, dat de indruk van de site bederft. Bovendien brokkelen de onafgewerkte wanden van de greppel snel af en wordt de structuur onbruikbaar.

Puinstorten voorkomt de vernietiging van de sleuf, maar vermindert tegelijkertijd de doorvoer

Belangrijk: om het probleem van afbrokkelende wanden van de afvoergoot op te lossen, kan puin worden gebruikt. Om dit te doen, is het onderste deel van de groef bedekt met grof grind en het bovenste deel is fijner. Boven de structuur kan worden bedekt met gras. Met een dergelijk drainageapparaat op de site kunt u uitglijden van de grond voorkomen en de greppel redden, maar het vermindert de doorvoer aanzienlijk.

Gesloten. Het bestaat uit het gebruik van speciale drainagebakken, die direct in de greppels worden gelegd en bovenop worden afgesloten met roosters. De structuren beschermen de groeven tegen wegglijden in de grond, de roosters voorkomen dat vuil de drainagestructuur binnendringt. Dienbladen kunnen beton, polymeerbeton of plastic zijn, die tegenwoordig als de meest populaire worden beschouwd vanwege hun lichte gewicht en uitzonderlijke duurzaamheid.

Het rooster dat de schaal bedekt, kan van metaal of plastic zijn

Diep drainagesysteem: de fijne kneepjes van ontwerp en installatie

Diepe drainage is ontworpen om bodemvocht te verminderen. Om het systeem efficiënt te laten werken, moet het onder het niveau van het ondergrondse water worden geplaatst. In zijn definitie is de hulp van een specialist vereist, omdat het onmogelijk is om het zelf te doen. De landmeters moeten een gedetailleerd plan van de locatie bestellen waarop het niveau van de watervoerende laag moet worden genoteerd, zodat u de structuur nauwkeurig kunt ontwerpen.

Het komt voor dat het drainagesysteem op de site alleen nodig is om de levensduur van planten die lijden aan overtollig vocht te garanderen. In dit geval kunt u de vereenvoudigde berekeningsoptie gebruiken. Om de diepte van de afvoer te bepalen, worden gemiddelde waarden gebruikt. Leidingen kunnen worden geplaatst op een markering van 0,6 tot 1,5 m. U moet weten dat het voor fruitbomen 1,5 zal zijn, voor bosbomen - 0,9, voor gazons, bloembedden en bloembedden - ongeveer 0,9 m. gebieden met veengrond moeten worden voorzien van diepere greppels, omdat dergelijke gronden zeer snel bezinken. De diepte van het leggen van afvoeren varieert van 1 tot 1,6 m.

Om het afvoersysteem uit te rusten, worden speciale buizen met perforatie gebruikt. Aanvankelijk werden asbestcement- of keramische constructies gebruikt, die tegenwoordig plaats hebben gemaakt voor plastic. Drains zijn buizen met een diameter van 50 tot 200 mm, voorzien van een netwerk van gaten met een diameter van 1,5 tot 5 mm. Sommige modellen kunnen worden uitgerust met een speciale filterschaal, die het binnendringen van vuil in de gaten voorkomt. Kunststof buizen zijn duurzaam, lichtgewicht en gemakkelijk te leggen.

Om de diepe afwatering van een zomerhuisje met uw eigen handen uit te rusten, moet u eerst een project opstellen dat de diepte van de afvoerpijpen weerspiegelt en laat zien waar ze zullen passeren. Net als bij het oppervlaktedrainagesysteem wordt aangenomen dat er een sleuf is die vocht van alle secundaire leidingen opvangt en eindigt in een waterinlaat: een goot, een vijver of een speciale opslagput.

Geperforeerde buizen voor diepe afvoer worden op een kussen van zand en grind gelegd

Tijdens de installatie van het afvoersysteem worden verschillende fasen onderscheiden:

• Geuluitrusting. Op de in het project gemarkeerde plaatsen graven we kanalen met een breedte van ongeveer 40 cm De diepte van de constructie kan verschillen, dit hangt af van het niveau van het grondwater. Onderaan wordt een zandkussen gelegd en daarop een puinlaag waarop een afvoerleiding wordt gelegd. In sommige gevallen kan het worden omwikkeld met geotextiel om de gaten te beschermen tegen mogelijke verstopping.

Installatie van mangaten. Om het drainageproces en de noodzakelijke reiniging van het systeem te beheersen, zijn speciale putten geïnstalleerd. Ze kunnen worden gemaakt van ringen van gewapend beton, maar als de diepte waarop de drainage wordt aangelegd niet groter is dan 3 m, worden ribbelbuizen met verschillende diameters gebruikt. Voorzieningen moeten zijn voorzien van afdekkingen om te voorkomen dat er verschillende soorten vuil in kunnen komen. Op een rechte lijn worden putten elke 35-50 m geplaatst en na één draai met een kronkelende greppel.

De putten bevinden zich op de plaatsen waar de greppel draait en elke 35-50 m in een rechte lijn

• Aanvullingsfaciliteiten. Afvoer is bedekt met lagen puin en zand. In sommige handleidingen waarin wordt uitgelegd hoe drainage op de site moet worden gemaakt, wordt voorgesteld om het zand van het puin te scheiden met geotextiel om vermenging te voorkomen. Een aangelegde buis met een puinzandkussen mag niet meer dan de helft van de hoogte van de greppel in beslag nemen. De overgebleven plaats is verdicht leem en de bovenste laag vruchtbare grond. Idealiter mag het gebied waaronder de afvoerleidingen zich bevinden niet opvallen.

Als u nadenkt over hoe u drainage op een site kunt maken, moet u weten dat dit werk onafhankelijk kan worden gedaan. Het belangrijkste is om het type systeem te bepalen dat nodig is om de grond af te voeren, een competent project uit te voeren en de structuur correct te installeren. Dan is het mogelijk om voor altijd de problemen te vergeten die overtollig vocht op de site brachten.