Zonneboiler: DIY-installatie

Het ontwikkelingsniveau van moderne technologieën en materialen is zo hoog dat de energie van de zon niet wordt gebruikt - dit is onredelijk aan de financiële kant en crimineel in relatie tot het milieu. Helaas is de verwerving van industriële installaties voor het opwekken van elektriciteit en warmte vanwege hun hoge kosten irrationeel. Desalniettemin is er een oplossing: om met uw eigen handen een productieve zonnecollector te maken van materialen die te vinden zijn in de dichtstbijzijnde ijzerhandel.

Doel van de zonnecollector, zijn voor- en nadelen

Een zonneboiler (vloeibare zonnecollector) is een apparaat dat de energie van de zon gebruikt om de koelvloeistof te verwarmen. Het wordt gebruikt voor ruimteverwarming, de organisatie van warmwatervoorziening, waterverwarming in zwembaden, enz.

De zonnecollector voorziet het huis van warm water en warmte.

Voorwaarde voor het gebruik van een milieuvriendelijke boiler is het feit dat zonnestraling het hele jaar door op de aarde valt, hoewel deze in winter en zomer in intensiteit verschilt. Dus voor mid-breedtegraden bereikt de dagelijkse hoeveelheid energie in het koude seizoen 1-3 kW * h per 1 vierkante meter M, terwijl in de periode van maart tot oktober deze waarde varieert van 4 tot 8 kW * h / m². Als we het hebben over de zuidelijke regio's, kunnen de aantallen veilig worden verhoogd met 20-40%.

Zoals je kunt zien, hangt de efficiëntie van de installatie af van de regio, maar zelfs in het noorden van ons land zal de zonnecollector voor warm water zorgen - het belangrijkste is dat er minder wolken in de lucht zijn. Als we het hebben over de middelste rijstrook en de zuidelijke regio's, kan de installatie die werkt vanuit de zon de ketel vervangen en in de winter de behoeften van het verwarmingsmedium dekken. We hebben het natuurlijk over productieve boilers van enkele tientallen vierkante meters.

Bespaar geld van het gezinsbudget zal de zonnebatterij helpen. Om het zelf te maken, helpt het volgende materiaal:https://neo.aquatechn.com/nl/otoplenie/alt_otoplenie/solnechnaya-batareya-svoimi-rukami.html

Tabel: verdeling van zonne-energie per regio

Thuis gebouwde zonnecollectoren zijn niet te vergelijken met in de fabriek gemaakte apparaten, maar een zelfgemaakte zonne-installatie verlaagt de kosten voor het verwarmen van water voor huishoudelijk gebruik en bespaart elektriciteit wanneer aangesloten op een wasmachine en vaatwasser.

Voordelen van zonneboilers:

• relatief eenvoudig ontwerp;
• hoge betrouwbaarheid;
• efficiënte werking ongeacht het seizoen;
• lange levensduur;
• de mogelijkheid om gas en elektriciteit te besparen;
• toestemming om apparatuur te installeren is niet vereist;
• lichtgewicht;
• gemak van installatie;
• volledige autonomie.

Wat de negatieve aspecten betreft, kan geen enkele installatie voor het opwekken van alternatieve energie zonder. In ons geval zijn de nadelen:

• hoge kosten van fabrieksapparatuur;
• afhankelijkheid van het zonnecollectorrendement van het seizoen en de breedtegraad;
• blootstelling aan hagel;
• bijkomende kosten voor de installatie van een warmteopslagtank;
• afhankelijkheid van de energie-efficiëntie van het apparaat van troebelheid.

De fabrieks zonnecollector lijkt op een ontwerper, waarmee u snel de installatie van de gewenste prestatie kunt samenstellen

Soorten zonneboilers: de ontwerpkeuze voor zelfproductie

Onderscheid afhankelijk van de temperatuur die de zonneboilers ontwikkelen:

• apparaten voor lage temperaturen - ontworpen voor het verwarmen van vloeistoffen tot 50 ° C;
• zonnecollectoren met gemiddelde temperatuur - verhoog de temperatuur van het uitlaatwater tot 80 ° C;
• installaties met hoge temperaturen - verwarm het koelmiddel tot een kookpunt.

Thuis kunt u een zonneboiler van het eerste of tweede type bouwen. Voor de fabricage van een verzamelaar van hoge temperaturen zijn industriële apparatuur, nieuwe technologieën en dure materialen nodig.

Door ontwerp zijn alle vloeibare zonnecollectoren onderverdeeld in drie typen:

• platte boilers;
• vacuüm thermosifon apparaten;
• helioconcentrators.

De vlakke zonnecollector is een lage warmte-isolerende kast. Binnenin zijn een lichtabsorberende plaat en een buisvormige contour aangebracht. Het absorberende paneel (absorber) heeft een verhoogde warmtegeleiding. Hierdoor is het mogelijk om maximale energieoverdracht te bereiken naar het koelmiddel dat langs het waterverwarmingscircuit circuleert. De eenvoud en efficiëntie van platte planten komt tot uiting in talloze ontwerpen die door vakmensen zijn ontwikkeld.

In een platte zonnecollector - een lichtabsorberende plaat en een buisvormig circuit

Het werkingsprincipe van vacuüm zonneboilers is gebaseerd op het effect van een thermoskan. Het ontwerp is gebaseerd op tientallen dubbele glazen kolven. De buitenste buis is gemaakt van slagvast, gehard glas dat bestand is tegen graden en wind. De binnenband heeft een speciale coating om de lichtabsorptie te verhogen. Lucht wordt uit de ruimte tussen de elementen van de lamp gepompt, waardoor warmteverlies wordt voorkomen. In het midden van de structuur passeert een koperen thermisch circuit gevuld met een laagkokende koelvloeistof (freon) - het is de verwarming van de vacuüm zonnecollector. Daarbij verdampt de procesvloeistof en brengt de warmte-energie van de procesvloeistof over naar het hoofdcircuit. In deze hoedanigheid wordt vaker antivries gebruikt. Dit ontwerp zorgt voor systeemprestaties bij temperaturen tot -50 ° C. Thuis is het moeilijk om zo'n plant te bouwen, dus er zijn maar weinig zelfgemaakte vacuümachtige constructies.

De kern van het ontwerp van de vacuümzonnecollector - veel dubbele glazen kolven

De helioconcentrator heeft in feite een sferische spiegel die in staat is om zonnestraling op een punt te richten. De verwarming van de vloeistof vindt plaats in een spiraalvormig metalen circuit, dat centraal staat in de installatie. Het voordeel van zonneconcentrators is de mogelijkheid om hoge temperaturen te ontwikkelen, maar de behoefte aan een volgsysteem voor de zon vermindert hun populariteit bij zelfgemaakte fabrikanten.

Thuis een productieve zonneconcentrator bouwen is geen gemakkelijke taak

Voor thuisproductie zijn platte zonneboilers gebouwd met warmte-isolerende materialen, glas met een hoge doorlaatbaarheid en koperen absorbers het meest geschikt.

Het apparaat en het werkingsprincipe van een platte zonnecollector

Zelfgemaakte zonneboiler bestaat uit een plat houten frame (doos) met een blanco achterwand. Onderaan is het belangrijkste element van het apparaat - de absorber. Meestal is het gemaakt van een metalen plaat die aan een buisvormig spruitstuk is bevestigd. De efficiëntie van energieoverdracht hangt af van het contact van de absorberplaat met de buizen van de warmtewisselaar, daarom worden deze onderdelen gelast of gesoldeerd met een doorlopende naad.

Het vloeistofcircuit zelf is een reeks verticaal gemonteerde buizen. In de bovenste en onderste delen zijn ze aangesloten op horizontale buizen met een grotere diameter, die bedoeld zijn voor de toevoer en selectie van koelvloeistof. De inlaat en uitlaat voor de vloeistof zijn diagonaal opgesteld - hierdoor is een volledige warmteafvoer van de warmtewisselaarelementen verzekerd. Antivries voor verwarmingssystemen of andere niet-vriesoplossingen worden gebruikt als warmtedrager.

De absorber is bedekt met lichtabsorberende verf, glas wordt bovenop geplaatst en de doos wordt beschermd met een laag thermische isolatie. Om de taak te vereenvoudigen, is het glasoppervlak in delen verdeeld en om de productiviteit te verhogen, worden dubbele beglazing gebruikt. Het gesloten ontwerp zorgt voor een thermos effect in de zonnecollector en voorkomt tegelijkertijd warmteverlies door wind, regen en andere externe factoren.

De zon is een energiebron die voor iedereen beschikbaar is. Dit artikel helpt de zonnecollector uit te rusten:https://neo.aquatechn.com/nl/otoplenie/alt_otoplenie/solnechnoe-otoplenie-chastnogo-doma.html

De zonneboiler werkt als volgt:

1. De in de zonnecollector verwarmde niet-vriesvloeistof stijgt door de buizen en komt via de warmtetransporttak de warmteopslagtank binnen.
2. Antivries beweegt langs de warmtewisselaar in de opslagtank en geeft warmte af aan het water.
3. De gekoelde werkvloeistof komt het onderste deel van het zonneboilercircuit binnen.
4. Het in de tank verwarmde water stijgt en wordt afgevoerd voor de behoefte aan warmwatervoorziening. Het bijvullen van de vloeistof in de warmteopslagtank vindt plaats door de watertoevoer die op het onderste deel is aangesloten. Als de zonnecollector als verwarming van het verwarmingssysteem werkt, wordt een circulatiepomp gebruikt om het water in een gesloten secundair circuit te laten circuleren.

Door de constante beweging van het koelmiddel en de aanwezigheid van een warmteaccumulator kun je energie verzamelen terwijl de zon schijnt, en deze geleidelijk uitgeven, zelfs als de ster zich achter de horizon verbergt.

Het schema van het aansluiten van de zonnecollector op de opslagtank is niet zo ingewikkeld

Zelfgemaakte zonne-installatie-opties

Een kenmerk van doe-het-zelf zonneboilers is dat bijna alle apparaten hetzelfde ontwerp hebben als een thermisch geïsoleerde kast. Vaak wordt het frame samengesteld uit hout en bedekt met minerale wol en warmtereflecterende film. Wat de absorber betreft, worden metalen en plastic buizen gebruikt voor de productie ervan, evenals kant-en-klare componenten van onnodige huishoudelijke apparatuur.

Van een tuinslang

Een tuinslang of een PVC-waterpijp gevouwen door een slak heeft een groot oppervlak, waardoor u een vergelijkbaar circuit kunt gebruiken als een boiler voor de behoeften van een buitendouche, keuken of zwembadverwarming. Natuurlijk is het voor deze doeleinden beter om zwarte materialen te nemen en zeker de opslagtank te gebruiken, anders zal de absorber oververhit raken in de piek van de zomerhitte.

Tuinslang vlakke opvangbak - de eenvoudigste manier om zwembadwater te verwarmen

Uit de condensor van een oude koelkast

Een externe warmtewisselaar van een verlopen koelkast of vriezer is een kant-en-klare absorber van een zonnecollector. Het enige dat nog moet worden gedaan, is het uitrusten met een warmte-absorberend vel en het in de behuizing installeren. Natuurlijk zullen de prestaties van een dergelijk systeem klein zijn, maar in het warme seizoen zal de boiler uit de details van de koelapparatuur de behoefte aan warm water in een klein landhuis of huisje dekken.

De warmtewisselaar van een oude koelkast is een bijna kant-en-klare absorber voor een kleine zonneboiler

Van een platte radiator van het verwarmingssysteem

Voor de fabricage van een zonnecollector uit een stalen radiator is zelfs de installatie van een absorberende plaat niet nodig. Het volstaat om het apparaat te bedekken met zwarte hittebestendige verf en in een afgesloten behuizing te monteren. De productiviteit van één installatie is meer dan voldoende voor een warmwatersysteem. Als u meerdere boilers maakt, kunt u besparen op het verwarmen van het huis bij koud, zonnig weer. Overigens verwarmt een uit radiatoren samengestelde zonne-installatie bijkeuken, een garage of een kas.

Stalen radiator van het verwarmingssysteem zal de basis vormen voor de bouw van een milieuvriendelijke boiler

Van polypropyleen of polyethyleen buizen

Door buizen van metaal-plastic, polyethyleen en polypropyleen, evenals hulpstukken en apparaten voor hun installatie, kunt u de contouren van zonnestelsels van elke grootte en configuratie bouwen. Dergelijke installaties presteren goed en worden gebruikt om kamers te verwarmen en warm water te produceren voor huishoudelijke behoeften (keuken, badkamer, enz.).

Het voordeel van een zonnecollector van kunststof buizen is de lage kostprijs en het installatiegemak

Van koperen buizen

Absorbers gemaakt van koperen platen en buizen hebben de hoogste warmteoverdracht, daarom worden ze met succes gebruikt voor het verwarmen van het verwarmingsmedium van verwarmingssystemen en in warmwatervoorziening. De nadelen van kopercollectoren zijn de hoge arbeidskosten en de materiaalkosten.

Het gebruik van koperen buizen en platen voor de fabricage van de absorber garandeert hoge zonneprestaties

Zonneberekeningsmethodologie

De berekening van de prestaties van de zonnecollector is gebaseerd op het feit dat per 1 vierkante meter M-installatie op een heldere dag 800 tot 1000 watt aan thermische energie goed is. Verliezen van deze warmte aan de achterkant en wanden van de constructie worden berekend door de thermische coëfficiënt van de gebruikte isolatie. Als polystyreenschuim wordt gebruikt, is de warmteverliescoëfficiënt daarvoor 0,05 W / m × ° C. Met een materiaaldikte van 10 cm en een temperatuurverschil van 50 ° C binnen en buiten de constructie is het thermische energieverlies 0,05 / 0,1 × 50 = 25 W. Rekening houdend met de zijwanden en leidingen wordt deze waarde verdubbeld. De totale hoeveelheid uitgaande energie is dus 50 W per 1 vierkante meter M van het oppervlak van de zonneboiler.

Om 1 liter water per graad te verwarmen, is 1,16 W thermische energie vereist, daarom zullen we voor ons model van een zonnecollector met een oppervlakte van 1 vierkante meter en een temperatuurverschil van 50 ° C een voorwaardelijke productiviteitscoëfficiënt van 800 / 1,16 = 689,65 / kg × ° kunnen bereiken. C. Deze waarde geeft aan dat een installatie van 1 vierkante meter binnen een uur 20 liter water van 35 ° C verwarmt.

De berekening van de vereiste productiviteit van een zonneboiler wordt uitgevoerd volgens de formule W = Q × V × δT, waarbij Q de warmtecapaciteit van water is (1,16 W / kg × ° C); V - volume, l; δT is het temperatuurverschil bij de inlaat en uitlaat van de installatie.

Statistieken zeggen dat voor één volwassene 50 liter warm water per dag nodig is. Gemiddeld is het voor warmwatervoorziening voldoende om de watertemperatuur met 40 ° C te verhogen, wat, berekend volgens deze formule, energieverbruik vereist W = 1,16 × 50 × 40 = 2,3 kW. Om de oppervlakte van de zonnecollector te achterhalen, moet deze waarde worden gedeeld door de hoeveelheid zonne-energie per vierkante meter oppervlakte op een bepaalde geografische breedtegraad.

Berekening van de vereiste zonneparameters

Een zonneboiler maken met een koperen absorber

De zonnecollector die wordt voorgesteld voor productie op een zonnige winterdag, verwarmt het water tot een temperatuur boven 90 ° C en bij bewolkt weer - tot 40 ° C. Dit is voldoende om de woning van warm water te voorzien. Als u de woning met zonne-energie wilt verwarmen, zijn er meerdere van dergelijke installaties nodig.

Zonne-energie is bij uitstek geschikt om een ​​pomp voor het verpompen van water te laten draaien. De nuances van het vervaardigen van een dergelijke eenheid worden hier beschreven:https://neo.aquatechn.com/nl/vodosnab/nasos/nasosy-montazh/samodelnyj-nasos-dlya-otkachki-vody.html

Benodigde materialen en gereedschappen

Om een ​​boiler te maken, heb je nodig:

• koperen plaat met een dikte van ten minste 0,2 mm met een afmeting van 0,98 × 2 m;
• koperen buis Ø10 mm, lengte 20 m;
• Ø22 mm koperen buis 2,5 m lang;
• 3/4 ˝ draad - 2 stuks;
• 3 / 4˝-stekker - 2 stuks;
• zacht soldeer SANHA of POS-40 - 0,5 kg;
• flux;
• chemicaliën om de absorber zwart te maken;
• OSB-plaat 10 mm dik;
• meubelhoeken - 32 stuks;
• 50 mm dikke basaltwol;
• plaat warmte-reflecterende isolatie met een dikte van 20 mm;
• rail 20x30 - 10m;
• deur- of raamafdichting - 6 m;
• vensterglas met een dikte van 4 mm of dubbel beglaasd raam 0.98x2.01 m;
• zelftappende schroeven;
• verf.

Bereid daarnaast de volgende tools voor:

• elektrische boor;
• een set boren voor metaal;
• “Kroon” of frees voor houtwerk Ø20 mm;
• pijpsnijder;
• gasbrander;
• gasmasker;
• kwast;
• schroevendraaierset of schroevendraaier;
• elektrische decoupeerzaag.

Om het circuit onder druk te testen, hebt u ook een compressor en een manometer nodig die zijn ontworpen voor een druk tot 10 atmosfeer.

Een eenvoudige gasbrander is geschikt voor zacht solderen

Instructies voor de voortgang van het werk

1. Met behulp van een pijpsnijder wordt een koperen buis in stukjes gesneden. U krijgt 2 delen Ø22 mm 1,25 m lang en 10 elementen Ø10 mm 2 m lang.
2. In dikke buizen, inspringen vanaf de rand van 150 mm en elke 10 mm 10 boringen van Ø10 mm uitvoeren.
3. Dunne buizen worden in de verkregen gaten gestoken, zodat ze niet meer dan 1-2 mm naar binnen steken. Anders ontstaat er overmatige hydraulische weerstand in de radiator.
4. Met behulp van een gasbrander, heteluchtpistool en soldeer zijn alle delen van de radiator met elkaar verbonden.
   

   Het zonnecollectorcircuit staat onder druk, dus er wordt speciale aandacht besteed aan de dichtheid van de aansluitingen

    

   Om de radiator te monteren, kunt u speciale fittingen gebruiken, maar in dit geval zullen de kosten van het zonnestelsel aanzienlijk stijgen. Bovendien garanderen inklapbare verbindingen niet de dichtheid van de constructie onder variabele thermodynamische belastingen.

5. Stekkers en schroefdraden worden paarsgewijs gesoldeerd aan de 3/4 inch buizen langs de diagonalen van de radiator.
6. Nadat de uitlaatdraad met een plug is afgesloten, wordt een fitting op de ingang van de geassembleerde collector geschroefd en wordt een compressor aangesloten.
   

   De compressor wordt aangesloten met een fitting

7. De radiator wordt in een bak met water geplaatst en de compressor pompt een druk van 7–8 atm. Door de bellen die bij de gewrichten opstijgen, beoordelen ze de dichtheid van de gesoldeerde gewrichten.
   

   Als er geen geschikt reservoir voor het controleren van de verzamelaar kon worden gevonden, dan kunt u het met uw eigen handen monteren. Om dit te doen, maak van de geïmproviseerde middelen (gezaagd hout, baksteen, enz.) Een doos of een eenvoudig hek en bedek het met plasticfolie.

8. Na controle van de dichtheid wordt de radiator gedroogd en ontvet. Ga vervolgens verder met het solderen van de koperen plaat. Soldeer het absorberblad aan de buizen moet een doorlopende naad zijn over de gehele lengte van elk element van het kopercircuit.
   

   Het solderen van de absorberbaan wordt uitgevoerd door een doorlopende naad

9. Omdat de zonnecollectorabsorber gemaakt is van koper, kan chemisch zwart worden gebruikt in plaats van schilderen.Hierdoor krijgt u een echte selectieve coating op het oppervlak, zoals wat in de fabriek wordt verkregen. Hiervoor wordt een verwarmde chemische oplossing in de tank gegoten om de dichtheid te controleren en wordt de absorber met de voorzijde naar beneden geplaatst. Tijdens de reactie wordt de temperatuur van de reagentia op alle mogelijke manieren gehandhaafd (bijvoorbeeld door de oplossing constant door een container met een ketel te pompen).
   

   Zwart worden van koper is een van de meest kritieke stadia van het vervaardigen van een absorber

    

   Als vloeistof voor chemische zwartmaking kunt u een oplossing van natriumhydroxide (60 g) en kaliumpersulfaat of ammoniumsulfaat (16 g) in water (1 l) gebruiken. Vergeet niet dat deze stoffen gevaarlijk zijn voor mensen en dat het proces van koperoxidatie gepaard gaat met het vrijkomen van schadelijke gassen. Daarom is het gebruik van beschermende uitrusting - een gasmasker, een veiligheidsbril en rubberen handschoenen verplicht, en het werk zelf kan het beste buitenshuis of in een goed geventileerde ruimte worden gedaan.

10. Van het OSB-blad zijn details uitgesneden voor het monteren van het zonnecollectorlichaam - de onderkant is 1x2 m, de zijkanten zijn 0.16x2 m, de bovenste 0.18x1 m en de onderste 0.17x1 m van het paneel, evenals 2 steunmuren 0.13x0.98 m.
11. Een rail van 20 x 30 mm wordt in stukken gesneden: 1,94 m - 4 stuks. en 0,98 m - 2 stuks.
12. In de zijwanden zijn gaten Ø20 mm gemaakt voor de inlaat- en uitlaatpijpen en 3-4 gaten Ø8 mm voor microventilatie worden uitgevoerd in het onderste deel van de collector.
    

    Gaten zijn vereist voor microventilatie.

13. In de schotten wordt onder de absorberbuizen gesneden.
14. Een steunframe wordt samengesteld uit rails van 20x30 mm.
15. Met behulp van meubelhoeken en zelftappende schroeven wordt het frame omhuld met OSB-panelen. In dit geval moeten de zijwanden op de bodem rusten - dit voorkomt dat het lichaam afbuigt. Het onderste paneel wordt 10 mm van de rest verlaagd om het met glas te bedekken. Dit voorkomt dat er neerslag in het frame komt.
16. Installeer interne partities.
    

    Bij het monteren van de koffer moeten ze een bouwvierkant gebruiken, anders kan het ontwerp te glad blijken te zijn

17. De onderkant en zijkanten van het lichaam zijn geïsoleerd met minerale wol en bedekt met een rol warmtereflecterend materiaal.
    

    Het is beter om minerale wol te gebruiken met waterafstotende impregnering

18. De absorber wordt op de voorbereide ruimte geplaatst. Demonteer hiervoor een van de zijpanelen, die vervolgens worden geplaatst.
    

    Regeling van de interne "taart" van de zonnecollector

19. Op een afstand van 1 cm van de bovenrand van de doos is de binnenomtrek van de structuur omhuld met een 20x30 mm houten strip, zodat de brede zijde de muren raakt.
20. Rond de omtrek gelijmd afdichtingsgom.
    

    Gebruik voor een strakke afdichting een conventionele raamafdichting

21. Stapel glas of een raam met dubbele beglazing, waarvan de contour ook is verlijmd met raamafdichting.
22. De structuur wordt geperst met een aluminium hoek waarin gaten voor zelftappende schroeven zijn voorgeboord. In dit stadium wordt de montage van de verzamelaar als voltooid beschouwd.
    

    Gemonteerd is de dikte van de zonnecollector ongeveer 17 cm

Om vocht- en warmtelekkage te voorkomen, worden in alle stadia de naden en verbindingen van de onderdelen behandeld met siliconenkit. Om de structuur tegen neerslag te beschermen, is het hout gecoat met een speciale samenstelling en geverfd met email.

Kenmerken van de installatie en bediening van spruitstukken voor vloeistofverwarming

Om de zonnecollector te plaatsen is gekozen voor een ruime plek die niet de gehele daglichttijd verduistert. De montagebeugel of het hulpframe is zo gemaakt van houten latten of metaal dat de kanteling van de geiser verstelbaar is van 45 tot 60 graden vanaf de verticale as.

Monteer het steunframe om een ​​zonneboiler te installeren

Aansluiting op indirecte verwarmingsketel of warmteaccumulator wordt uitgevoerd met behulp van schroefdraadfittingen en koperen, metaal-plastic of meerlaagse polypropyleen buizen. Ze zijn bedekt met een laag thermische isolatie.

Aansluitschema van een zonneboiler in een systeem met geforceerde beweging van het koelmiddel

Een accumulatietank wordt zo dicht mogelijk bij de installatie geplaatst om warmteverlies te verminderen. Afhankelijk van de omstandigheden wordt de natuurlijke of geforceerde circulatie van het koelmiddel georganiseerd. In het laatste geval wordt een controller gebruikt met een temperatuursensor ingebed in de uitlaatpijp. Het pompen van de werkvloeistof langs het circuit wordt ingeschakeld wanneer de temperatuur de geprogrammeerde waarde bereikt.

Een seizoensgebonden besturingssysteem wordt gevuld met water, terwijl het hele jaar door gebruik van een zonneboiler het gebruik van niet-vriesvloeistof vereist. Een ideale optie is een speciaal antivriesmiddel voor zonnesystemen, maar ook vloeistoffen die bedoeld zijn voor autoradiatoren of verwarmingssystemen voor woningen worden gebruikt om te besparen.

Video: doe-het-zelf zonneboiler

Het bouwen van een zonnecollector is niet alleen een interessante en spannende bezigheid. Een zonneboiler bespaart uw gezinsbudget en bewijst dat u het milieu niet alleen met woorden, maar ook met echte daden kunt beschermen.