Zelfgemaakte handboor voor boren: spiraal- en lepelontwerpen

Het boren van ondiepe putten in zachte bodems kan met een geïmproviseerd apparaat. De maximaal mogelijke diepte van het boorgat kan in dit geval 20 meter zijn. Een van de componenten van het ontwerp is een gespleten boorpijp, waarvan de lengte toeneemt met de diepte van de put. Een ander belangrijk element is de handgreep, waarmee u de buis met fysieke inspanning handmatig naar een of twee personen kunt draaien samen met een assistent. Het belangrijkste element van het handgereedschap is natuurlijk de boor, die op verschillende manieren kan worden gedaan. Maar als u besluit om met uw eigen handen een boor voor de put te maken, dan moet u deze van metaal maken, dus de meester moet lasapparatuur en de vaardigheden hebben om ermee te werken.

Deze video laat zien hoe je in een paar uur een boorput maakt. Afgaande op de recensies, hielp het advies van de auteur van de video veel zelfgemaakte meesters voor beginners in de praktijk.

Zelfgemaakte spiraalboor

In de eenvoudigste uitvoering is de spiraalboor gemaakt in de vorm van een metalen staaf met een puntig uiteinde. Een paar messen is 200 mm vanaf de punt van de punt gelast. Voor de vervaardiging van messen worden helften van een stalen schijf genomen, 100-150 mm dik. De messen zijn onder een kleine hoek aan de metalen staaf gelast, waarvan de waarde niet meer dan 20 graden ten opzichte van de horizontaal is. In dit geval moeten de helften van de stalen schijf tegenover elkaar liggen. Hierdoor is de hoek tussen de gelaste messen 40 graden.

Ook de onderranden van de snij-elementen van de handboor voor putboren zijn goed geslepen. De snelheid en het gemak waarmee het gereedschap in de grond wordt gesneden, hangt af van hoe scherp de messen zijn.

De in de fabriek gemaakte spiraalboor is gemaakt van speciaal gereedschapsstaal, dat wordt verwarmd, vervolgens in een spiraal gedraaid en gehard

Industriële modellen van dit type boren worden in de fabriek vervaardigd uit een strook gereedschapsstaal, verwarmd en tot een spiraal gedraaid. De spoed van de spiraalvormige windingen is gelijk aan hun diameter. Na het verdraaien wordt het staal gehard.

Hoe te werken met een spiraalboor?

Zelfgemaakt gereedschap tijdens de rotatiebeweging geproduceerd door de werknemer met behulp van een handvat, crasht als gevolg van puntige messen in de grondlaag. Vervolgens wordt een handmatige boor voor putten uitgetrokken samen met de gesneden grond omhoog. De aarde stroomt naar de zijkant van de boorlocatie. De operatie wordt opnieuw herhaald.

Zuivering van een zelfgemaakte spiraalboor uit de grond die uit de boorput omhoog is gebracht, wordt uitgevoerd in de buurt van de werkplek en wordt op een trolley uit het gebied gehaald

Met een toename van de diepte van de structuur wordt de gereedschapsstang verlengd. In dit geval worden de samenstellende elementen aan elkaar bevestigd met een verbinding met schroefdraad of mof.Om de onderdelen van de stang niet van elkaar te scheiden, worden hun verbindingen extra bevestigd met splitpennen.

Til het extra langwerpige gereedschap op en verwijder de extra schakels van de stang. Spiraalboor gaat goed om met kleigronden, evenals fijn grind, en valt zijn opmars diep in de mijn in de weg.

Kenmerken van het apparaat lepeltype boor

In grond die bestand is tegen afstoten (leem, nat zand, enz.), Is het handiger om boraxlepels te gebruiken. Zelfgemaakte lepelboor voor putten is gemaakt in de vorm van een cilinder, in het zijoppervlak waarvan een longitudinale sleuf is gemaakt. Soms neemt de vorm van deze sleuf een spiraalvorm aan. De lengte van de boorlepel is meestal niet meer dan 700 mm. Het teruggewonnen gesteente wordt door compressie en hechting vastgehouden in de cilinderholte. Dan is er losse grond, er moet al een snee in het gereedschap zitten. Om een ​​cilinder te verkrijgen, kunt u plaatstaal nemen en deze tot een bepaalde diameter rollen. De eenvoudigste manier is om een ​​geschikt stuk buis te kiezen, oorspronkelijk met een cilindrische vorm.

Zelfgemaakte handmatige boorlepel is gemaakt van een stuk pijp met een geschikte sectie, in het zijoppervlak waarvan een longitudinale of spiraalvormige sleuf is gemaakt voor uitgraven vanaf de zijwanden van de put

Een boorlepel maakt niet alleen uitgraven met zijn horizontaal geplaatste onderste randen, maar ook met een verticale rand. In dit geval hoopt de grond zich op in de holte van de cilinder. In sommige gevallen wordt een conventionele metaalboor aan de onderkant van de constructie gelast, die strikt langs de as van de stang moet worden geplaatst.

Het belangrijkste kenmerk van de boor ligt in het feit dat de as van de boor en de staaf samenvallen, terwijl de lijn van de as van het lichaam van de handboor samen met de langslangsrand wordt verplaatst met een millimeter en een halve ten opzichte van de middenaslijn. Door deze onderlinge opstelling van de assen slaagt het gereedschap erin een gat te boren met een grotere diameter dan de boor zelf. Dit is mogelijk door het verwijderen van grond van de zijwanden van de schacht met een longitudinale snijkant. Om het gereedschap van de verwijderde grond te verwijderen, wordt de boor periodiek naar boven geheven.

Het is belangrijk op te merken dat de lepelboor stil in de behuizing passeert, die is geïnstalleerd om instorting van de putschacht te voorkomen.

Is het de moeite waard om handmatig te boren?

De voordelen van een handmatige boormethode zijn onder meer:

• lage arbeidskosten;
• de mogelijkheid om een ​​handpomp te bedienen tijdens stroomuitval;
• behoud van het landschap van de site, omdat de komst van speciale apparatuur niet is voorzien.

De nadelen zijn de bestaande beperkingen op de mogelijke diepte van de constructie. Bovendien is de bediening van een zelfgemaakte boor bijna onmogelijk in dichte bodems.

Zelfgemaakte boren voor boorputten kunnen ook worden gebruikt bij de constructie van hekken, plantplanten, de constructie van paalfunderingen en vele andere soorten tuinieren en bouwwerkzaamheden. Zoals je kunt zien, ligt het bouwen van zo'n goede 'assistent' binnen de macht van elke ambachtelijke man die gewend is zijn eigen gereedschap op de boerderij te gebruiken.