Watervoorzieningssysteem voor een privéwoning uit een put: werkprocedure

In geval van onvoldoende werking van het centrale watervoorzieningssysteem of volledige afwezigheid in het dorp, is het mogelijk om een ​​ononderbroken levering van een privéwoning met water uit een put die op het terrein is geboord, tot stand te brengen.

Hoe de watervoorziening thuis uit te rusten - een gefaseerde beschrijving

Bedrijven die boorputten leveren, ontwikkelen deze niet verder. Alle noodzakelijke werkzaamheden kunnen onafhankelijk worden uitgevoerd door de benodigde apparatuur en materialen aan te schaffen om het pijpleidingsnetwerk van de bron naar het huis op de markt of in een gespecialiseerde winkel aan te leggen. U moet een pomp, PND 32-leidingen, een hydraulische accumulator kiezen om de benodigde druk in het systeem te handhaven, afsluiters, enz.

Goed boren

Meestal breekt een put door in een lokale omgeving. Diepte varieert in de regel in het bereik van 25-50 meter, diepere zijn duur en vereisen speciale toestemming om te werken. Na voltooiing van het boorwerk steekt een buis boven het aardoppervlak uit, met een diameter van 100 tot 159 mm. Ligt het grondwater beneden de twee meter vanaf het maaiveld, dan is er een put voorzien. In andere gevallen is het noodzakelijk om gesloten geïsoleerde bijgebouwen te bouwen, zodat er op elk moment van het jaar constant onderhoud mogelijk is.

Bouw van een put in een speciaal uit hout, baksteen en sintelblokken gebouwd huis. Met een droge geïsoleerde structuur kunt u het onderhoud van een bron van schoon water organiseren

De afmetingen van de put en de verlenging moeten het mogelijk maken om de pomp te vervangen, om de put te reinigen wanneer een dergelijke behoefte zich voordoet. Je kunt een kleine bijkeuken bouwen van sintelblokken of stenen. Alle muren rond de omtrek, evenals de vloer en het plafond, moeten worden geïsoleerd met polystyreenplaten met een dikte van minstens 100 mm. Bij strenge vorst helpt de verwarmingskabel die eromheen zit, om bevriezing van water in de toevoerleiding te voorkomen. Om te voorkomen dat oppervlaktewater de boorgatpijp binnendringt, wordt het 40 cm boven de grond geheven en afgesloten met een kop die de bron van waterinlaat beschermt tegen vuil en stof.

Bij weinig grondwater is het beter om de put in de put te verstoppen. In dit geval fungeert de aarde zelf als verwarming. Hoe dieper de put, hoe warmer het er in het winterseizoen in zal zijn. Tegelijkertijd moet de structuur ook worden geïsoleerd en wordt de waterleiding verstrengeld met een verwarmingskabel.

Door de plaatsing van een watervoerende laag in een put, ook wel caisson genoemd, kunt u de warmte-isolerende eigenschappen van de aarde gebruiken als natuurlijke isolatie

Waterleiding leggen

Zorg er bij het leggen van de pijpleiding voor dat deze onder het vriesniveau in het gebied ligt. Om dit te doen, graven ze een greppel met de vereiste diepte en plaatsen ze een 32 mm buis van metaalplastic of verknoopt polyethyleen aan de onderkant. Een pijpleiding van deze materialen kan worden vervangen door een HDPE-buis, maar is ongewenst omdat deze tijdens het bevriezen kan worden vernietigd.

Belangrijk! Houd er rekening mee dat water niet via slangen kan worden aangevoerd, dus gebruik deze niet om leidingen aan te leggen.

Een buis die onder de vriesgrond ligt, kan bij de hijspunten bevroren zijn. U kunt dit probleem oplossen door de fundering van het huis te verwarmen met warmte-isolerende materialen om de buis zelf in te wikkelen en er een zelfregulerende verwarmingskabel langs te leggen.

Als het om welke reden dan ook onmogelijk is om op het terrein graafwerkzaamheden uit te voeren, of zelfs te lui bent om dit te doen, dan kunt u de pijpleiding naar boven laten lopen en deze een beetje in de grond begraven. In dit geval wordt de buis alleen samen met een zelfregelende verwarmingskabel gelegd. Bovendien is de buis geïsoleerd met Energoflex of andere soortgelijke materialen. Om de isolerende eigenschappen te behouden, wordt de hele cake in een riool of speciale ribbelbuis met een grotere diameter geplaatst. Tegelijkertijd wordt er een accumulerend vermogen aan het systeem toegevoegd om de planten water te geven met warm water, wat de groei van alle gewassen gunstig beïnvloedt.

Belangrijk! Samen met de waterleiding wordt ook de stroomkabel van de pomp gelegd. De elektrische draad moet vierkernig zijn met een doorsnede van 2,5 en hoger. De voedingskast (ROM) is geïnstalleerd in een warme kamer, speciaal toegewezen in het huis.

Pompkeuze en installatie

Twee soorten pompen kunnen zorgen voor een probleemloze werking van het watervoorzieningssysteem: roterende dompelpomp of centrifugaal. De meest gekochte boorgat-dompelpomp met een geschikte capaciteit. Bij het kiezen van een pomp wordt rekening gehouden met een aantal parameters:

• goed diepte;
• hoogste punt van waterverbruik;
• minimale waterkolom;
• totaal waterverbruik.

Let bij het kopen van een pomp op de volgende technische specificaties:

• pompkop, aangegeven door de fabrikant in meters (laat zien welke drukkracht de bladen creëren om water te duwen);
• pompdebiet, aangegeven in kubieke meter per uur (toont het vloeistofvolume dat de pomp per tijdseenheid kan pompen).

Het niveau van elektriciteitsverbruik hangt af van de grootte van de druk en stroom. Hoe hoger deze specificaties, hoe meer energie er wordt verbruikt tijdens de werking van de apparatuur. Met een toename van de waterstroom zal de druk dalen. Door verliezen in de pijpleiding te minimaliseren, is het mogelijk om de werking van de pomp te optimaliseren, waardoor overbelasting wordt voorkomen. De grootste vraag is naar pompen met een druk van 60-80 meter, met een debiet van 4 meter per uur.

Pompen variëren in vermogen, opvoerhoogte en capaciteit. Ze worden gebruikt voor het pompen van schoon water, niet alleen uit putten, maar ook uit putten.

Het is belangrijk op te merken dat als er stroomonderbrekingen zijn in een dorp of situaties ontstaan ​​met een periodieke spanningsval, de pomp moet worden aangesloten via een stabilisator.

Video: hoe u boorgatpompapparatuur kiest

Zie ons andere artikel over dit onderwerp: "Hoe een pomp voor een put te kiezen: selectiecriteria en classificatie van apparatuur«.

Kenmerken van de installatie van de unit

De inklapbare “Amerikaanse 1 ″” -verbinding maakt het mogelijk om de kop van de boorgatpijp los te koppelen samen met de PND 32 waterpijp en pomp vastgemaakt met een stalen 4 mm kabel of 5 mm nylondraad.

Installatie van een dompelpomp met een aangesloten watertoevoerleiding en een vaste stalen kabel wordt met speciale zorg uitgevoerd om vastlopen van de apparatuur te voorkomen

Met behulp van een kabel wordt de pomp op een bepaalde afstand van de bodem van de put gehouden, variërend van één tot drie meter. Het is niet aan te raden om een ​​grotere afstand achter te laten, omdat de apparatuur slibachtig kan worden, waardoor het moeilijk wordt omhoog te klimmen of deze handeling over het algemeen onmogelijk maakt. De installatie van de terugslagklep wordt uitgevoerd als dit apparaat niet is voorzien in het ontwerp van de pomp. Met de terugslagklep kunt u voorkomen dat het water terugstroomt van de watertoevoer naar de put.

Vóór de afdaling wordt de PND 32-buis op de pomp aangesloten en wordt de kabel gehaakt. Plaats het onderste deel van het hoofd, uitgerust met afdichtrubber, op de boorgatpijp. Ze beginnen de pomp langzaam te laten zakken en bevestigen elke anderhalve meter de voedingskabel aan de buis met plastic klemmen. Tegelijkertijd mag de kabel niet stevig worden aangedraaid, anders kan hij breken als de polypropyleen buis wordt uitgerekt. De pomp wordt tot op de bodem neergelaten, waarna hij een of twee meter wordt opgetild. In deze positie wordt de apparatuur gefixeerd door de kabel vast te zetten. Bevestig vervolgens het bovenste deel van het hoofd.

Schema van seriële verbinding van systeemelementen

Volgens dit schema wordt een watervoorzieningsinrichting uitgevoerd wanneer water uit de put wordt aangevoerd.

Een van de meest gebruikelijke schema's voor het organiseren van een watervoorzieningssysteem in een privéwoning, waarbij water onder de noodzakelijke druk wordt geleverd voor de werking van alle sanitairapparatuur

Hieronder staan ​​de belangrijkste elementen van een autonoom watervoorzieningssysteem met een korte verklaring van hun doel:

• accumulator noodzakelijk om een ​​waterreserve te creëren en een acceptabel drukniveau in het systeem te handhaven;
• drukschakelaar stelt u in staat het aan- en uitvermogen van de bronpomp aan te passen;
• het droogjaarrelais is verantwoordelijk voor het uitschakelen van de pomp in geval van waterverlies in de put;
• ROM (opstartbeveiliging) is bij de pomp inbegrepen;
• grof filter beschermt het systeem tegen grote deeltjes die het water vervuilen;
• een kolf met een geïntegreerd reinigingspatroon zorgt voor een grondiger filtratie van water;
• er is een manometer nodig om het drukniveau te regelen.

Zoals je kunt zien, kan de watertoevoer uit de put met je eigen handen worden gedaan, maar je moet rekening houden met te veel nuances. Voordat u werkzaamheden uitvoert, moet u zich vertrouwd maken met de technologie van hun implementatie. Wellicht helpt de betrokkenheid van specialisten om dit probleem sneller en beter op te lossen.