Alles over de oppervlaktepomp: apparaat, typen, selectietips en inbedrijfstelling

De bouw in de voorsteden wint elk jaar aan kracht. Hiermee lost u het woonprobleem op, bent u verzekerd van frisse lucht en een mooi uitzicht vanuit het raam. Toegegeven, de infrastructuur in de meeste cottage-dorpen is een groot probleem. Watervoorziening is een van de belangrijkste. De bron lost het natuurlijk gedeeltelijk op, maar de stadsmensen, gewend aan comfort, zijn niet bereid om zo'n beslissing te verdragen. In bijna elk gebied is een autonoom watervoorzieningssysteem geïnstalleerd of functioneert het al. Ergens in hun kernputten, ergens putten. In het laatste geval zijn oppervlaktepompen voor zomerhuisjes de beste optie. Ten eerste zijn ze betaalbaar en gemakkelijk te onderhouden. Ten tweede kunt u met een gemaal comfortabele leefomstandigheden creëren. Iedereen krijgt water: een keuken, een badhuis en een tuin.

Doel en apparaat van de oppervlaktepomp

De oppervlaktepomp hoeft niet ondergedompeld te worden; alleen de inlaatslang wordt in het water neergelaten. De maximale diepte waarmee hij het hoofd kan bieden is negen meter. Daarom is het niet geschikt voor een put, maar alleen voor een ondiepe put of lente. Bovendien kan zo'n pomp goed overweg met het pompen van water uit kelders en het besproeien van een persoonlijk perceel. En oppervlaktepompen zijn geweldig voor putten in drijfzand.

De maximale diepte waarmee een oppervlaktepomp water kan tillen is ongeveer zeven meter. Tegelijkertijd moet de verticaal-horizontale verhouding in acht worden genomen: vier meter horizontaal per meter verticaal

Oppervlaktepompen kunnen van drie soorten zijn:

• vortex;
• centrifugaal;
• pompen met een externe uitwerper.

De eerste zijn het meest betaalbaar en compact. Ze creëren een druk die 3-7 keer hoger is dan die van vergelijkbare centrifugale, maar hebben een laag rendement - slechts vijfenveertig procent. Ze kunnen niet worden gebruikt voor het verpompen van water dat veel zand of andere onzuiverheden bevat, omdat dit leidt tot snelle slijtage van de waaiers. Zo'n pomp tilt water op door middel van een roterende as en een wiel waarop de “bladen” zitten. Deze laatste brengen waterkracht over van de werkas.

De tweede zijn ook niet geschikt voor de toevoer van sterk vervuild water, maar gaan perfect om met luchtbellen en files in het systeem. Ze zijn duurder dan vortexen, omdat ze meer stappen hebben. Dit ontwerp werkt dankzij drukwielen. Ze worden aangedreven door een werkende as ondersteund door lagersystemen.

Het installeren van een ejector verhoogt de maximale zuigdiepte van de oppervlaktepomp aanzienlijk, maar vermindert de efficiëntie ervan

Pompen met een externe ejector worden bijna nooit gebruikt. Ze werden vervangen door dompelpompen, waarvan de prestaties veel hoger zijn.

Er is een groot assortiment dompelpompen op de markt. Onze site heeft recensies van een aantal van hen. Bijvoorbeeld de eenheid "Trickle": https://neo.aquatechn.com/nl/vodosnab/nasos/nasosy-otzyvy/nasos-rucheek.html.

Gedetailleerde analyse: de voor- en nadelen van oppervlaktepompen

Oppervlaktepompen hebben veel voordelen:

• Compacte totale afmetingen;
• Lichtgewicht;
• Prijs beschikbaarheid;
• Eenvoudige installatie, bediening en onderhoud. Installatie van een oppervlaktepomp vereist geen speciale kennis, vaardigheden en ervaring;
• Mogelijkheid om te werken met een waterlaag van minder dan 80 cm Onder dergelijke omstandigheden kunnen dompelpompen niet meer werken;
• Luchtkoeling, en niet ten koste van water, zoals bij onderdompeling;
• Een grote waterdruk;
• Hoge efficiëntie;
• Het is niet nodig om elektriciteit te leveren aan de waterinlaat;
• Hoge betrouwbaarheid en duurzaamheid;
• Stabiele werking, zelfs in de aanwezigheid van luchtstoringen in het systeem.

Oppervlaktepompen (als een klasse apparatuur) hebben ook verschillende nadelen:

• Gevoeligheid voor de aanwezigheid van zand, onzuiverheden en andere waterverontreiniging;
• De maximale diepte waarmee je water kunt tillen is ongeveer negen meter;
• Bij gebruik van een ejector worden de betrouwbaarheid en prestaties van het systeem aanzienlijk verminderd;
• Lawaai. Voor de werking van de oppervlaktepomp is het beter om een ​​aparte kamer toe te wijzen;
• De noodzaak om de zuigleiding met water te vullen.

Waar moet u op letten bij het kiezen van een specifiek model?

Afhankelijk van het doel waarvoor de oppervlaktepomp is gekocht, verschillen de kenmerken waarop u moet letten.

Tuin waterpomp

In dit geval zijn de belangrijkste parameters van de apparatuur:

• Prestatie. Voor het besproeien van de tuin is één kubieke meter per uur voldoende;
• De zuigdiepte waarop de apparatuur wordt bediend. De oppervlaktepomp tilt water op van maximaal negen meter diepte. Onthoud in dit geval de verticaal-horizontale verhouding, die één tot vier is. Bij gebruik op een diepte van twee meter moet de pomp acht meter van de put verwijderd zijn. Als de zuigdiepte groter is dan vier meter (of de totale lengte van de toevoerleiding is meer dan twaalf meter), vergroot dan de leidingafstand met ¼ inch;
• De druk. Je moet focussen op het verste consumptiepunt.

Met behulp van een oppervlaktepomp is het mogelijk om zonder problemen beregening van een persoonlijk perceel te organiseren. De apparatuur is eenvoudig te installeren en vereist tijdens de installatie geen speciale vaardigheden

Om een ​​oppervlaktepomp aan te sluiten zijn de volgende componenten nodig: slangen (voor wateropname en voor irrigatie); fitting voor aansluiting van slang en pomp; terugslagklep en filterscherm, die op de terugslagklep is geïnstalleerd en zand en fijnstof opsluit.

Hoogwaardige slangen vormen de basis van een goede watervoorziening voor het besproeien van de tuin. In ons materiaal leert u welke pijpen u voor deze doeleinden kunt kiezen:https://neo.aquatechn.com/nl/santehnika/snaruzhj/truby-dlya-poliva-ogoroda.html.

Pomp voor watervoorzieningssysteem in huis

Bij het kiezen van een oppervlaktepomp die is ontworpen voor de watervoorziening van een landhuis, moet u zich concentreren op de hoeveelheid verbruikt water, het aantal verbruikspunten en de noodzakelijke druk in het systeem.

Het ontwerpen van een watervoorzieningssysteem voor een huis op basis van een oppervlaktepomp vereist dat rekening wordt gehouden met de hoeveelheid verbruikt water en het aantal stroompunten

Voor eenvoudige berekeningen kunt u de volgende waarden gebruiken:

• Huis voor een gezin van vier personen verbruikt 3 m per uur³;
• Tweegezinswoning - 5 m³/uur;
• Viergezinswoning - 6 m³ in uur;
• Het perceel is ongeveer één kubieke meter per uur.

In droge tijden kan het waterverbruik aanzienlijk toenemen, op warme dagen gaat slechts 40-55% meer dan normaal naar water.

Naast deze parameters moet u ook opletten accumulator. Als een waarde van 3,5 atmosfeer is ingesteld, moet de maximale druk in het systeem groter zijn dan de totale horizontale en verticale druk van de toevoerleiding (afstand tot water plus 45-50 meter). Een afstand van 10 meter verticaal of 100 meter horizontaal komt overeen met druk in één atmosfeer.

Naast de pomp zelf zijn de volgende componenten nodig om de watervoorziening van het huis te organiseren:

• Verbindingsnippel;
• Inlaat- en uitlaatslang;
• Terugslagklep met zeef;
• Hydraulische accumulator, waarvan de rol wordt vervuld door een tank met een inhoud van 30-60 liter. Het moet druk houden in het systeem;
• Flexibele slangen voor aansluiting van pomp en tank;
• Vijf-pins adapter voor tweede uitgang;
• Druk meter;
• Drukschakelaar. Het maakt verbinding met de vijf-pins adapter. Het stelt de druk in waarbij de pomp wordt in- of uitgeschakeld.

Hoe de pomp aansluiten en starten?

De keuze van pompapparatuur is slechts de eerste, hoewel belangrijke, fase. Vervolgens moet goed worden gelet op het aansluitschema van de oppervlaktepomp en de eerste keer opstarten. De levensduur van de apparatuur hangt hiervan af.

De oppervlaktepomp moet vóór het aansluiten op een stabiel oppervlak worden geïnstalleerd. De apparatuur moet er goed op zijn bevestigd om te voorkomen dat de behuizing tijdens het gebruik kan verschuiven. Vervolgens wordt de binnenkomende stam gemonteerd. Aan de ene kant is een terugslagklep aan de slang bevestigd (deze wordt dan dertig centimeter in water ondergedompeld) en aan de andere kant de pomp zelf. De horizontale lengte van de slang moet schuin naar de waterinlaat lopen. Bij het aansluiten van componenten moet u een fum-tape of afdichtingstape gebruiken.

De volgende stap is om het systeem met water te vullen. Het is noodzakelijk om de inkomende lijn en pomp volledig af te werpen. Daarna wordt het station aangesloten op de waterverdeling in de woning. Zorg ervoor dat u het vulgat sluit als de pomp er doorheen is gevuld. De luchtdruk in de accumulator wordt gecontroleerd en op drempelwaarden gebracht. De pomp is aangesloten op het lichtnet. Geleidelijk moet de hele lijn zich vullen met water en vervolgens de accumulatortank. Nadat het systeem een ​​druk van 2,6-3,0 atmosfeer heeft bereikt, moet de pomp automatisch worden uitgeschakeld.

Oppervlaktepompen worden ook gebruikt bij de opstelling van fonteinen op de site. Lees hier meer over in ons materiaal:https://neo.aquatechn.com/nl/vodosnab/font_bass/nasos-dlya-fontana-svoimi-rukami.html.

Om de waterdruk te controleren, moet je een kraan openen. De manometer moet de drukwaarde volgen waarop de pomp weer wordt ingeschakeld. Als het afwijkt van wat wordt aanbevolen in de instructies, moet u de schakelaar aanpassen en opnieuw controleren. Daarna is het systeem klaar voor gebruik.