DIY Tuğla Sobalar: Craft Sırları

Bugün kır evlerinin soba ısıtması ikinci bir gençlik kazanıyor. Ve sviomi elleri tarafından yapılan basit bir tuğla ocağının bile oluşturabileceği özel atmosfer ve ev sıcaklığı göz önüne alındığında bu şaşırtıcı değildir. Genellikle daha gelişmiş ısıtma sistemlerinin varlığında bile monte edilir, iç mekanın şık ve ayırt edici bir unsurunu almaya çalışır. Bugün tuğla fırınlarının en popüler modelleri hakkında konuşacağız ve fırın zanaatının sırlarını paylaşacağız.

Tuğla fırınlarının popülaritesinin özellikleri ve sırları

Muhtemelen, yakacak odun ve özellikle rahat sıcaklık ile canlı bir ocak istemeyen böyle bir kişi yoktur. Ancak eski tuğla soba sadece bunu değil, aynı zamanda sağlık için en uygun atmosferi yaratma yeteneğini de memnun edebilir. Her şey bu muhteşem birimin inşa edildiği malzeme ile ilgili. Seramiklerin en yakın akrabası olan tuğla, ısıtıldığında havaya su buharı salar ve soğuduğunda onları geri alır. Soba, olduğu gibi, odada optimum nem oluşması sayesinde “nefes alır”. Ayrıca, ısının zaten 18–19 ° C'lik bir sıcaklıkta olması önemlidir, diğer ısıtma türlerini kullanırken konfor seviyesi 20–21 ° C'den başlar. Ek olarak, kilden yapılmış olan tuğla, çevre dostu bir malzemedir, yani bir ısıtma cihazı kullanırken sağlığa zararlı bileşiklerin tahsisi hakkında endişelenemezsiniz.

Her tip tuğla ısı jeneratörünün kendi fonksiyonel ve tasarım özelliklerine sahip olmasına rağmen, hepsi fırın ve ısı değişim parçalarının donatılması açısından birbirine benzer. Yani, bu tipteki herhangi bir sabit fırın şunları içerir:

• ısıtma cihazının temeli olarak hizmet eden ve ağırlığını tüm alana eşit olarak dağıtan temel;
• aynı anda bir ateş kutusu ve bir yanma odası görevi gören bir ateş kutusu;
• ızgara, yanma bölgesine daha düşük bir hava beslemesi gerçekleştirmeye izin verir.Bu nedenle, ısıtma ünitesinin verimliliği artar ve yakıt yanma yoğunluğunu ayarlamak mümkün olur;
• fırının temizlenmesini kolaylaştıran bir kül bölmesi;
• gerekli taslağı oluşturan ve atmosfere egzoz gazları yayan bir baca.

Ana amacına ek olarak, odun ısı jeneratörleri de yemek pişirmek ve ek bir dinlenme yeri düzenlemek için kullanılır. Yapının kendisi hem içeride hem de bahçede, örneğin barbekü, barbekü veya kazan içeren bir rekreasyon alanına kurulabilir. Şömine sobaları hakkında konuşursak, ısı üreten işlevleri tamamen arka plana düşerek görsel ve görüntü bileşenine yol açar.

Tuğla fırınların avantajları şunları içerir:

• hızlı yüzey ısıtma;
• çeşitli yakıt türlerini kullanma olasılığı;
• düşük işletme maliyetleri;
• ısıtıcının duvarlarına dokunurken yanma riskini ortadan kaldırır;
• özellikle yumuşak, rahat sıcaklık;
• odadaki hava susuz değildir;
• iç dekorasyon açısından geniş fırsatlar.

İncelenen birimlerin dezavantajları vardır. Bunlardan en önemlisi, yanlış kullanım sırasında ortaya çıkan potansiyel karbon monoksit zehirlenmesi tehlikesidir. Bir tane daha - büyük boyutlar ve ağırlık. Muhtemelen hepsi bu kadar. Gördüğünüz gibi, bu tür ekipmanların sürekli avantajları ve neredeyse tamamen olumsuzlukları yoktur, ancak bu da yüksek popülaritesini belirler.

Isıtma cihazlarının sınıflandırılması. Optimum tasarımı seçme kriterleri

Mevcut tüm tuğla fırın modelleri birkaç tipe ayrılabilir:

• ısıtma cihazları;
• pişirme üniteleri;
• kombine fırınlar;

Gerekli işlevselliğe karar verdikten sonra, bağımsız olarak katlanabilecek seçeneği seçmek gerekir. Sabit ünitelerin çeşitliliğini dikkate almamak için en popüler seçeneklerden bahsediyoruz:

1. Hollandalı fırınlar. Kanal tasarımı sayesinde iyi ısı dağılımı ve az yer kaplarlar. Bu tür ısı jeneratörleri yavaş yanma veya bozulma modunda çalışır, bu da yapı malzemelerinin kalite gereksinimlerini önemli ölçüde azaltır. Ve Hollandalı kadınların verimliliği nadiren% 40'ı aşsa da, kısmen düşük maliyet ve inşaat kolaylığı nedeniyle çok sayıda hayran buldular.
   

   Klasik Hollandalı kadın son derece kompakt bir yapıdır

2. İsveç odun sobası, verimliliği% 50'ye kadar artırmanıza izin veren bir oda kanalı düzenine sahiptir. Hollandalı kadınlar gibi, İsveçliler de az yer kaplıyor, ancak malzeme seçimine daha dikkatli bir yaklaşım ve üretim için biraz daha karmaşık. Bununla birlikte, işgücü ve finans maliyetleri, bu tür ısı üreticilerinin artan üretkenliği ve genişletilmiş işlevselliği ile tam olarak haklıdır.
   

   İsveç fırını, sahibini yüksek verimlilik ve işlevsellik ile memnun edecektir

3. Rus sobaları benzersiz bir düzen var, bu yüzden tarif edilemez bir lezzet ve kimlik taşıyorlar. Verimliliği% 60'ı aşıyor, ancak herkes operasyonun özelliklerini sevmeyecek. Buna ek olarak, her yeni başlayan sobayı bırakamayacaktır. Büyük olasılıkla, profesyonel bir soba üreticisi kiralamanız gerekecek ve bu da zaten en ucuz tasarımın maliyetini artıracak ek maliyetler gerektirecektir.
   

   Rus sobası iç kısmı tamamen dönüştürebilir, ancak kurulum için çok fazla alan gerektirir

4. Kuznetsov'un termal verimleriyle ünlü çan tipi fırınları% 90'a varan bir verime sahiptir. Başarılarının sırrı, yakıtın tam olarak yanmasına ve maksimum ısı transferine katkıda bulunan özel bir cihazda yatmaktadır. “Demircilerin” bir özelliği, son derece temiz “egzoz” ve isı olmamasıdır, bu da ısıtıcıya bakmak için gereken zamanı en aza indirir.Eksi gelince, tasarımın karmaşıklığını ve malzemeler için yüksek gereksinimleri içerirler. Bununla birlikte, son dezavantaj, "kapakların" yapımına yönelik tuğlanın, diğer herhangi bir fırından önemli ölçüde daha az gerektireceği gerçeğiyle telafi edilir.
   

   Kanonik davlumbaz fırınlarının aksine, değiştirilmiş üniteler bir ocak ve bir fırına sahip olabilir

Kuznetsov fırını siparişlerle birlikte döşemek için adım adım talimatları bir sonraki makalemizde bulabilirsiniz:http://neo.aquatechn.com/tr/otoplenie/pech-kuznecova-poshagovaya-instrukciya-po-izgotovleniyu.html.

Tüm olası seçenekleri göz önünde bulundurarak, en önemli ana geldik - bunun için tüm gereksinimleri karşılayabilecek bir ısıtma cihazı seçimi. Bu durumda ana kriterler işlevsellik ve kurulum konumudur. Ve birincisi zorluklar sunmazsa, tamamen sahibinin tercihlerine ve gereksinimlerine bağlı olduğu için, ikinci paragraf en yakın dikkat gerektirir. Yapının türüne göre bir fırının nasıl seçileceği hakkında daha fazla bilgi vereceğiz.

1. Daimi ikamet için tasarlanmış ev. Soba ısıtma ana ısıtma olarak kullanılacaksa, “İsveçli” veya “davlumbaz” dan daha iyi bir seçenek yoktur. Bu ünitelerin mükemmel performansa sahip olmalarına ve fazla yer kaplamalarına ek olarak, diğer elemanlarla da kolayca desteklenir - bir ocak, su devresi, fırın, kurutma nişleri veya bir ocak tezgahı. İşlevler arka plana düşürülürse ve kompaktlık ana gereksinimse, birkaç bitişik odayı ısıtan Hollandalı iyi bir seçenektir.
2. Kır evi "hafta sonu" veya yazlık. Bu binalar düzensiz yaşam gerektirdiğinden, ocakla donatılmış küçük bir ısıtma cihazı kurmak yeterli olacaktır. İdeal seçenekler açık ocaklı şöminelerdir, çünkü bir odayı mümkün olan en kısa sürede ısıtmak için kullanılabilirler. Odadaki hava sıcaklığı sıfırın altındaki sıcaklıklara düştüğünde, böyle bir avantaj kışın fazla tahmin edilemez.
3. Bir kır evinde su veya başka bir ısıtma türü olan bir ocak. Bu durumda, ısıtıcı özel bir atmosfer yaratmaya hizmet eder. Alan izin veriyorsa, tam teşekküllü bir Rus sobası veya ocak, şömine ve soba tezgahı içeren bir ünite kurabilirsiniz.
4. Banyo için ısıtıcı. Bu durumda, sıcak su üretmek için bir tankın yapıldığı en basit soba ısıtıcısı uygundur. Hamam eve bağlıysa, tank yerine, sıvı ısıtma sistemi için tasarlanmış tam teşekküllü bir kazan kurabilirsiniz.
5. Dış mekan fırınları. Çoğu zaman, bu tür ısıtıcılar açık verandalara, yaz mutfaklarına veya çardaklara monte edilir ve yemek pişirmek için kullanılır. Bu amaçla, tasarım ek olarak bir ocak, barbekü, barbekü, kazan vb.

Fırının tipi ve dolumu konusunda karar verdikten sonra, inşaata başlamak için acele etmeyin. Isıtıcının tüm beklentileri karşılayabilmesi için, çalışma prensiplerini iyice anlamak gerekir.

Ana parametrelerin hesaplanması

Bir ısıtma cihazının çalışan bir taslağını seçmeden önce, belirli bir odanın parametrelerine göre bir ön hesaplama yapmak gerekir. En doğru yöntem, fırının ısı transferine dayalı olarak boyutu belirlemektir. Karmaşık hesaplamalara girmemek için iyi yalıtılmış evler için I.V. Kuznetsov tarafından önerilen basitleştirilmiş bir hesaplama şeması kullanırlar. Bu yöntem, ünite yüzeyinin bir metre karesinden alınan ortalama bir termal güç kullanır (TMEP). Geleneksel bir ateş kutusu için 0,5 kW / sq. m ve gerekirse şiddetli soğutma sırasında oluşan yoğun ısıtma - 0.76 kW / sq'ye kadar.m

Bir fırının termal gücünü belirlerken, sadece ısı transfer işlemlerinde yer alan yüzeyler dikkate alınır. Örneğin, Hollandalı kadınlarda, gaz kanalının yatay bölümlerinin altındaki katta bulunan duvar bölümleri hesaplamalardan hariç tutulmamaktadır.

Prensip olarak, bu değerler zaten kamu malı olanlardan uygun bir proje seçmek için yeterlidir. Herhangi bir nedenle mevcut seçenekler uymuyorsa, fırının ana elemanlarının parametrelerini hesaplamanız ve kendi tasarımınızı tasarlamanız gerekir.

Tuğla fırın çizimleri ve şemaları

Firebox

Fırının boyutları yakıt yer iminin maksimum hacmine göre belirlenir. Yanıcı maddelerin miktarı, gerekli güce odaklanarak kalorifik değerleri ve özgül ağırlıkları kullanılarak hesaplanır. Ateş kutusunun hacmi, fırının aşırı düşük sıcaklıklarda aşırı ısınmasına izin verecek şekilde elde edilen değerden 2-3 kat daha fazla olmalıdır.
Fırın parçasının boyutunu hesaplarken, maksimum çıkıntının yanma odasının hacminin 2 / 3'ünü geçmemesi gerektiği unutulmamalıdır. Ek olarak, fırının boyutları ve tüm bileşenleri fırını döşemek için kullanılan tuğlaların boyutuna ayarlanmalıdır. Hesaplamalarınızda, çeşitli dörtlü odaların ısıtma odalarına olan ihtiyacı dikkate alarak geliştirilen özel tabloları kullanabilirsiniz.

Kül çukuru

Kül kazanının yüksekliği kullanılan yakıt tipine bağlıdır. Kömür veya turba briketleri gibi düşük kül yanıcı malzemeler için bu değer, ateş kutusunun yüksekliğinin 1 / 3'üne eşittir. Fırın odun veya peletlerle ısıtılırsa, kül odasının yüksekliği 1/5'e düşürülmelidir.

Baca

Gazlı ısıtma ekipmanının aksine, odun sobaları çok fazla çekiş gerektirmez, bu nedenle bir dikdörtgen duman kanalının en iyi şekli olacaktır. Baca hesaplanırken, tüm değerler standart bir tuğla boyutlarına ayarlanırken, üfleyicinin kesitinin gaz kanalının alanını geçmemesi gerektiği dikkate alınır. Hassas tasarım çok fazla veri ve parametrenin işlenmesini gerektirdiğinden, özel programlardan birini kullanmak en iyisidir. Bununla birlikte, en yaygın durumlar için (duman kanalında bükülme olmaması, dikey strok, dikdörtgen kesit, 4 ila 12 m yükseklik), 14 kW'a kadar fırınlar için ortalama değerleri kullanabilirsiniz:

• 3,5 kW - 140x140 mm'den az.
• 5 - 5.2 kW - 140x200 mm.
• 5,2 ila 7,2 kW - 140x270 mm.
• 7,2 ila 10,5 kW - 200x200 kW.
• 5-14 kW - 200x270 mm.

Önerilen boyutlar minimumdur. Yine de, baca kesitini aşırı derecede artırmaya gerek yoktur, çünkü soğuk hava aşırı geniş bir bacadan sobaya düşecektir. Profesyonel soba üreticilerinin dilinde karşı akış veya “süpürme” sadece verimlilikte bir bozulma ile değil, aynı zamanda daha ciddi problemlerle de tehdit ediyor.

Gereken malzeme miktarını hesaplamak için özel tablolar kullanmak en iyisidir. Aşağıda bunlardan biri.

Tasarlanan “hazırlıksız” baca zaman zaman sigara içmeye başlarsa endişelenmemelisiniz. Gerekirse, 0,5-1 m uzunluğunda bir parça asbest çimento borusu ile inşa edilebilir veya birkaç sıra tuğla döşenebilir. Çoğu zaman, bu tür olaylar bölgenin değişen aerodinamiği ile gerçekleştirilir. Örneğin, ağaçların büyümesinden veya mahallede daha yüksek binaların inşasından sonra.

Hazırlık Faaliyetleri

İnşaat için hazırlık birkaç aşama içerir:

• alet ve gerekli malzemelerin seçimi;
• ısıtıcının montajı için en uygun yerin belirlenmesi;
• vakfın düzenlenmesi ve şantiyenin hazırlanması;
• fırın tuğlalarının yapılması (gerekirse) ve duvar harcı hazırlanması.

Gerekli malzemeler ve aletler

Yığma tuğla fırın için ihtiyacınız olacak:

1. Mason'un çekici (bir forvet ve bir pick ile).
2. Satırları sıkmak için süpürge.
3. Duvarın geometrik parametrelerini kontrol etmek için köşe, çekül ve seviye.
4. Kerpeten.
5. Lastik tokmak (tokmak).
6. Mala (mala).
7. Vakfın düzenlenmesi için kural ve sıkıştırma.
8. Scriber kurşun.
9. Çözeltiyi karıştırmak için spatula veya karıştırıcı.
10. Birleştiriliyor.
11. Dökme katılar ve sıvılar için kovalar ve diğer kaplar.
12. Elek.
13. Taş üzerinde bir daire ile öğütücü (açılı taşlama).

Tuğla sobaların tasarım ve boyut bakımından önemli ölçüde farklılık göstermesine rağmen, inşaat için gerekli olacak malzeme listesi neredeyse değişmeden kalmaktadır. İhtiyacınız olan her şeyin standart bir listesi aşağıdaki gibidir:

1. Tuğla - kırmızı, silikat, refrakter ve kaplama (katı yakıtlı ısı jeneratörünün tasarımına bağlı olarak).
2. Duvar fırınları için harç. Gerekirse, daha ucuz yapı kil ve kum ile değiştirilebilir.
3. Fırın döküm kiti - üfleyici, fırın ve temizlik kapıları, sürgülü vanalar, soba, fırın vb.
4. Rende.
5. Dökme demiri sabitlemek için tel.
6. Asbest veya bazalt kordonu.
7. Zemin ve nişlerin düzenlenmesi için çelik şeritler ve köşeler.
8. Koruyucu ısı yalıtımı için ısıya dayanıklı levhalar.

Herhangi bir tuğla fırın, bir sermaye tabanı gerektiren etkileyici bir ağırlığa sahip bir agregadır. Bu nedenle, vakfın inşası için malzemeler hazırlamak gerekir:

1. Kum.
2. Moloz.
3. Izgara güçlendiriliyor.
4. Kalıp yapımı için tahtalar ve çiviler.
5. Çimento.
6. Su yalıtım.

Buna ek olarak, proje dış duvar dekorasyonu sağlarsa, bu işler için gerekli araç ve malzemeleri hazırlayın.

Isıtıcıyı monte etmek için bir yer seçme özellikleri

Çoğu zaman, duvarlardan birine veya odanın köşesine bir tuğla fırın monte edilir - bu, mevcut alanı en rasyonel şekilde kullanmayı mümkün kılacaktır. Ünitenin birkaç odayı ısıtmak için kullanılması planlanıyorsa, evin ortasına yerleştirilir, fırını ve ocağı mutfağa yönlendirir ve diğer yüzleri yatak odasına, salona veya oturma odasına yerleştirir. Diyagram, doğru yer seçiminin sağladığı avantajları açıkça göstermektedir.

Isıtıcıyı monte ederken, sadece rahatlık ile yönlendirilmemelidir. Diğer yüzeylere izin verilen minimum mesafeleri ve mevcut SNiP tarafından belirlenen optimal boşlukları ve mesafeleri unutmamak önemlidir:

• Tuğla bacadan ahşap zemin veya çatı elemanlarına kadar en az 130 mm boş alan kalmalıdır. Yalıtılmamış seramik veya çelik boru kullanılıyorsa, boşluk 250 mm'ye çıkarılır;
• ahşap zemin ve fırının dış duvarları arasında en az 100 mm boşluk bırakın;
• ısı jeneratörünün ısıtılmış yan yüzeyinden binanın yanıcı duvarına olan mesafe, ısı yalıtımının kullanılıp kullanılmayacağına bağlıdır. Koruyucu bir elek ile minimum açıklık 130 mm'dir ve onsuz - en az 380 mm;
• tavandan fırının tavanına kadar en az 0,35 m açıklık bırakılmalıdır Düşük ısı kapasitesine sahip kompakt üniteler monte edilirken bu mesafe 0,7-1 m'ye yükseltilebilir.

Deneyimli soba üreticileri, sobanın binanın dış duvarlarına yakın yerleştirilmesini ve hızlı soğumasını önermezler.

Temel inşaatı

Tuğla fırınının tabanının ortak temel ile aynı zamanda oluşması en iyisidir.Bu durumda, her iki yapı ayrı ayrı gerçekleştirilir, aksi takdirde binanın duvarlarının çökmesi kaçınılmaz olarak geometrinin ihlaline veya hatta ısıtma cihazında hasara yol açacaktır. Fırın bitmiş bir evde inşa edilecekse, dikkat etmeniz gereken ilk şey, en az 15 cm olması gereken çatı örtüsünün unsurlarından baca uzaklığıdır ve ancak bundan sonra temeli işaretlemeye ve inşa etmeye başlarlar.

Evin ahşap zeminleri varsa, fırının kurulum alanında 10-15 cm'lik dış konturdan ayrılırlar. Bundan sonra, derinliği toprağın özelliklerine ve donma derinliğine bağlı olan bir çukur kazıyorlar. Orta şerit için, 0.7-0.8 m derinliğinde bir delik kazmak yeterlidir.Ardından, tabanı 15 cm'lik bir kum tabakası ile kaplanır ve periyodik olarak su ile dökülür. Daha sonra 10-15 cm kalınlığında bir ezilmiş taş tabakası dökülür, bu da dikkatlice paketlenir. Bundan sonra, çıtaların tutturulduğu yapının köşelerinde ahşap mandallar tıkanır. Çimento sütünün kalıbın çatlaklarından sızmasını önlemek için duvarları plastik bir filmle kaplıdır. Zeminden 5-10 cm mesafede, hem çukurun dibine dövülmüş metal çubukları hem de tuğla parçalarını kullandıkları bir takviye ağı monte edilir.

Çimento M-400, kum ve çakılları 1: 3: 4 oranında karıştırın, beton hazırlayın. Su, orta verimli bir çözelti elde etmek için yeterli miktarda eklenir, aksi takdirde yapının gücü azalır. Karışım kalıba dökülür ve herhangi bir şekilde sıkıştırılır, daha sonra temelin yüzeyi kural kullanılarak düzleştirilir. Fırının tabanının üst seviyesinin zeminden 15-20 cm altında olması gerektiğini unutmayın.Karın ön ayarı için gerekli olan birkaç saat sonra, yapı bir filmle kaplanır ve tamamen kuruyana kadar birkaç hafta bekletilir.

Tuğla döşemeden önce, temel çatı malzemesi veya özel bir film ile su geçirmez olmalıdır. Malzeme yeterince geniş değilse, şeritleri en az 10 cm'lik bir örtüşme ile döşenir.

Çözelti hazırlama

Artık dağıtım ağına şömine ve soba döşemek için hazır bina karışımları bulabildiğinize göre, çalışma harcının hazırlanmasında neredeyse hiçbir sorun yoktur. Gereken tek şey tahta bir spatula veya bir inşaat karıştırıcısı kullanarak bileşenleri su ile karıştırmaktır. Bununla birlikte, kendi başına bir duvar harcı yapmak mümkündür - bu ek para tasarrufu sağlayacaktır. Ayrıca, sahibi yapının çevre dostu olmasına tam güven duyacaktır.

Kendi ellerinizle, oranı son bileşenin yağ içeriğine bağlı olan kum ve kilden bir bina karışımı yapabilirsiniz. Optimal kompozisyonu seçmek için, dökme malzemeleri farklı oranlarda karıştırarak küçük bir deney yapın. Bundan sonra, ön kurutmadan sonra iki tahta arasında sıkılan çözeltiden 5-6 cm çapında toplar yuvarlanır. En iyi bileşim, numunenin üçte bir oranında deforme olacağından daha erken çatlamaya başladığı bileşimdir.

Bileşenlerin doğru oranını belirlemenin başka bir yolu, hazırlanan karışıma bir spatula indirilmesidir. Çözeltinin 1 mm'den az yapışması düşük sünekliğini gösterir - kil eklemeniz gerekir. Tabaka kalınlığı 2 mm'den fazlaysa, bu, kum eklenerek düzeltilebilen yağlı bir karışımı gösterir. Norm - 1 ila 2 mm.

Kullanmadan önce kil bir gün boyunca suya batırılmalıdır. Yağ içeriğini arttırmak istiyorsanız, kil çözeltisini korumak ve orta kısmını çıkarmaktan oluşan ekstrüzyon yöntemini kullanın.

Bir tuğla ocağı nasıl katlanır. İşin ilerlemesi için talimatlar

Isıtma cihazının tipine karar vermek, ön hesaplamalar yapmak ve her şeyi inşaatın başlaması için hazırlamak savaşın sadece yarısıdır. Fırını doğru bir şekilde katlamak için, her sıradaki siparişler gibi tuğla düzenleri bulmak gerekir. İş projesi olarak kullanılabilecek en popüler seçeneklerden bazılarını hazırladık. Herhangi bir nedenle size uymuyorlarsa, Web'de hazır çözümler arayabilir veya özel sitelerden birinde bireysel bir düzen sipariş edebilirsiniz.

Fotoğraftaki fırın sırasının şemaları

Bugün kompakt ama çok verimli ve işlevsel bir tuğla fırını katlamayı öneriyoruz. Görünen karmaşıklığa rağmen, talimatlarımızı kullanırsa ve tüm önerileri yerine getirirse, yeni başlayanlar bile bunu yapabilir. Buna karşılık, deneyimli soba üreticilerinin sırlarını paylaşacağız ve inşaatın ilerlemesi hakkında gerekli tavsiyeleri vereceğiz.

Sunulan sipariş şemasında, klasik bir İsveçli sobaya belirli bir benzerlik sağlayan ısıtma ünitesini uygun bir pişirme ocağı ve bir kurutma nişiyle donatılmış olarak görebilirsiniz. Harcı kullanmadan önce yapıyı kuru bırakmanızı öneririz. Bu, her sıranın özelliklerini ayrıntılı olarak incelemenize ve yapının gerekli öğelerini hazırlamanıza izin verecektir. Sonra, iş şu sırayla yapılır:

1. Zemin seviyesine kadar, tuğlalar sürekli bir çimento-kum harcı üzerine serilir. Bu aşamada, duvarcılığı seviye ve çekül ile kontrol ederek, geometrik doğruluğa özellikle dikkat edilmelidir. Çalışmanın dikkatli bir şekilde uygulanması, sobanın ne kadar pürüzsüz ve kararlı olacağını belirler.
2. Fırın gövdesinin ilk sırası bir üfleme odası oluşturmaya başlar.
   

   Üfleyici kapağının montajı

3. İkinci sıranın döşenmesine başlamadan önce, üfleyici kapağını takın. Bu amaçla, çelik tel, duvar dikişlerine yerleştirilen vücudundaki özel olarak dökülmüş kulaklara sokulur. Kapının kaymasını ve devrilmesini önlemek için, geçici olarak tuğlalarla desteklenir.
4. Dördüncü sırada kurum fırını temizlemek için iki kanal çıkarılır. Her birinin ayrı bir kapısı vardır.
   

   Izgara, çok hassas kurulum haricinde başka bir şekilde sabitlenmez

5. Beşinci sırada ızgarayı ayarlayın. Alt sıranın tuğlalarında yapılan oluklar, demir dökümün doğru şekilde döşenmesine yardımcı olacaktır. Bundan sonra, yanma odası sadece refrakter tuğlalarla döşenir.
   

   Fırında, ızgara refrakter tuğla üzerine serilir.

6. Altıncı sırayı döşemeden önce, ızgaraya yerleştirilmiş bir tuğla yığını ile geçici olarak sabitlenen bir fırın kapısı monte edilir. Gerekirse, dışarıdan gelen kısım metal bir köşe veya ahşap çıta ile desteklenir.
   

   Fırın kapısının montajı

7. Yedinci sıradan başlayarak fırının gaz kanallarını donatmaya başlarlar. Fırının dikey duvarları, kenara monte edilmiş havai fişek tuğlaları ile döşenir.
   

   Yapının dayanıklılığını sağlamak için, dış duvar yanma odasından bir bazalt karton tabakası ile ayrılır.

   

   Dikey kanalların döşenmesi

8. Dokuzuncu sıranın döşenmesine başlamadan önce, tuğlada fırın kapısını engelleyecek bir çeyrek seçilir. Bu sayede tasarım eşit ve estetik olarak hoş görünecek. Burada, dökme demir kısmı nihayet sabitlenmiş ve teli dokuzuncu sıranın dikişine yerleştirmiştir.
   

   Tuğlaların kapıya tam olarak oturması için kenarları yerinde kesilir

9. 11. sırada, yakıt odasının üst açıklığına bir ocak yerleştirilir. Bir conta olarak aynı bazalt karton veya asbest kordonu kullanılır.Pişirme boşluğunun ön tarafı çelik bir köşeyle çerçevelenmiştir.
   

   Fırın dış duvarlardan bazalt karton veya başka bir refrakter malzeme ile ayrılır.

10. 12. sıradan 16. sıraya kadar bir dökme demir soba üzerinde bir oda inşa ederler.
11. Pişirme nişinin üst üste binmesinden önce, yan duvarlara çelik şeritler yerleştirilir, bu da 17. sıradaki tuğlalar için bir destek görevi görür. Bu sıranın önü metal bir köşeyle dekore edilmiştir.
12. 18. ve 19. sıra neredeyse tamamen düzenlenmiştir, sadece üç dikey ısı eşanjörü inşa edilmektedir.
13. 20. sırada, kurum ve kurumun temizlenmesi için yatay bir kanal ve bir kapı düzenlenir ve ayrıca bir kurutma odası oluşturmaya başlarlar.
14. 22. sıranın duvarları kapıyı bloke eder.
15. 23. sırada yatay gaz kanalıyla örtüşüyorlar. Sadece dikey kanalların açıklıkları açık bırakılır.
16. 24. sırayı döşemeden önce, çelik şeritler kurutma odasının üzerine yerleştirilir.
17. 25. sıradan 28. sıraya başka bir temizlik kapısı takılır ve fırın boşluğu kapatılır.
18. 30. sırada vanalar kalan iki dikey kanalın üzerine monte edilir. Bunu yapmak için, önce çerçevelerini monte edin ve sonra bölümleri kendileri yerleştirin.
    

    Fırın vanalarının montajı

19. 31'den 35. sıraya kadar, baca geçiş bölümünü düzenleyin.
20. 36. sıradan 38. sıraya kadar bir tüy oluştururlar.

Bunun üzerine, fırın gövdesinin döşenmesinin tamamlandığı düşünülebilir. Kalan siparişler bacaları döşemeye yardımcı olacaktır:

1. 1. sıradan başlayarak, yükselticiyi yaymaya başlarlar. Bizim durumumuzda, 26. sıra ile bitiyor, ancak gerekirse, borunun uzunluğu binanın yüksekliğine göre artırılabilir.
   

   Baca kanalları inşa edilirken, duvarlarının iç temizliğine özel önem verilir. Yüzeyleri ne kadar pürüzsüz olursa, üzerlerinde daha az kurum kalacağı unutulmamalıdır.

2. Bacaların üçüncü sırasında, bacaları temizlemek için başka bir kapı kurulur.
3. 27. sıraya, bir merkezi panjur takılmıştır.
4. 31. sırada, boruyu çatıdan getirmek için duvarın kesiti azaltılır.
   

   Üst sıralar, ahşap platformlu ahşap sehpalar kullanılarak rahatlıkla düzenlenir

Baca tavandan geçtiği yerde, yanmaz malzemelerle üst üste binmekten izole edilir. Bunun için hem mineral izolasyonu hem de genişletilmiş kil kullanılır. Baca çalınan bir kutuya dökülür.

Fırın montajı ve ısı transfer sicili hakkında kısaca

Daha önce fırın kapılarının nasıl monte edileceğini ve sabitleneceğini incelemiştik. Diğer fonksiyonel unsurları doğru bir şekilde kurmak da eşit derecede önemlidir.

Fırın fırın için tasarlanmışsa, ısıtılmış gaz akışı mümkün olan en büyük yüzey alanını yıkayacak şekilde monte edilir. Çoğu zaman, bu koşullar fırından ısı değiştiriciye geçiş bölümüne karşılık gelir. Daha önce, yatay gaz kanalının yan duvarlarına metal köşeler döşendi ve kabinin fırının dış duvarı ile temas yerleri bazalt karton veya asbest kordonu ile kapatıldı.

Fırının en sıcak bölgesine bir su ısıtma kazanı veya sıvı ısı transfer yazmacı monte edilir. Isı jeneratörünün tipine bağlı olarak, bu yer yanma odasının arkasında, gaz kanalının başlangıcında veya dönmeyen birimlerin kaputunun altında bulunabilir. Aynı anda bir ocak ve bir su ısıtıcısı kullanmayı planlıyorsanız, üst kısmı fırın çeliğinin yan tanklarına kaynaklanmış enine şekilde düzenlenmiş metal borular şeklinde yapılır. Kazan ve fırının duvarları arasında 5-15 mm'lik bir dengeleme boşluğu bırakılmıştır. Tabii ki, ısı eşanjörünün yüzeyinin nasıl kurumdan temizleneceğini sağlamak gerekir. Kanal ve hazneli fırınlar için, bu fırın kutusu açıklığından yapılabilir, diğer durumlarda ek bir temizleme kapısının takılması gerekebilir.

Fırının çalışması ve temizliği özellikleri

Fırını hemen maksimum koşullarda test edemezsiniz, duvarlarının kurumasını beklemeniz gerekir. Bu nedenle sıcak mevsimde bir ısıtma cihazı dikilmesi önerilir. Bu dönemde, tuğla ünitesinin tüm açıklıklarını açmak ve bir ila iki hafta beklemek yeterlidir. Sobayı soğuk havalarda kurutmaya ihtiyaç duyulursa, kapıları kapanır ve yanma odasında bir fan ısıtıcı veya güçlü bir akkor lamba açar.

Bu süreden sonra, soba günde 2-3 kez 5-7 gün ısıtılır, her seferinde az miktarda yakacak odun kullanılır. Duvarların tamamen kuruması, çıra işleminden birkaç dakika sonra ortaya çıkan metal yüzeylerde yoğunlaşma olmaması ile gösterilir. Ve bundan sonra bile fırın “sonuna kadar” ısıtılmaz. Maksimum güçte çalışma, yalnızca birkaç günlük düzenli kullanımdan sonra kontrol edilir.

Ünite sadece yakacak odunla ısıtılırsa, her seferinde külden temizlenmesi gerekmez. Turba briketleri ve kömür kullanılması durumunda, fırın her yeni döngünün başında kül ve külden arındırılır. İç kanalların ve bacaların kurumdan temizlenmesi ile ilgili olarak, bu prosedür en az sezonda bir kez gerçekleştirilir. Bu amaçla, dikey yüzeylerdeki karbon birikintilerini temizleyen çeşitli sıyırıcılar ve fırçalar kullanın. Bundan sonra, kurum metal bir kepçe ve poker ile griplerden çıkarılır.

Doğru yakıt seçimi kurum oluşumunu azaltmaya yardımcı olacaktır. Parke en iyi odun olarak kabul edilir - meşe, gürgen, kayın vb. Neredeyse hiç huş odun ve titrek kavak bırakmaz. Bu arada, deneyimli soba üreticileri, her onuncu ateş kutusunun titrek kütüklerle yapılmasını öneriyor, bu da kanallardan ve bacadan kurumun temizlenmesine yardımcı olduğunu iddia ediyor.

Sobanın yanıcı sıvılar, duman tozu (evet, böyle “faydalı” uçlar bulabilirsiniz), naftalin, vb. önemli hasara neden olur.

Genellikle fırını uzun bir soğutma döneminden sonra, örneğin bir kulübede veya bir kır evinde yakmak zordur. Bunun nedeni, soğuk havanın fırının kanallarına inmesi ve zorlukla çıkarılabilir gaz tıkaçları oluşturmasıdır. Kanıtlanmış bir yöntem çekişin sürdürülmesine yardımcı olacaktır. Bunu yapmak için, kuru kağıt veya gazyağı veya barbekü sıvısı ile nemlendirilmiş bezler alın, dikey kanala yaklaştırın ve ateşe koyun. Yoğun yanma anında durgun hava kütlelerini iter ve ısıtıcıyı geri yükler.

Ayrıca, tuğla fırınlarının temizlenmesi ve küçük onarımları için talimatlar içeren malzemeye ihtiyacınız olacaktır:https://neo.aquatechn.com/tr/otoplenie/kak-pochistit-pech.html.

Video: Kompakt tuğla fırın özgün tasarımı

Bir tuğla fırın odada sıcak bir atmosfer yaratabilir, iç mekanın vurgulanması ve arkadaşlar ve tanıdıklar için bir toplanma yeri haline gelecektir. Birimi bir araya getirebilen sadece deneyimli ustalar değil, aynı zamanda yeşil yeni başlayanlar. Tabii ki, mümkün olduğunca titiz ve özenli olmalıdır. Ve sonra ısıtıcı sadece rahat sıcaklık ve konforu değil, aynı zamanda uzun yıllar boyunca güvenli çalışmayı da ödeyecektir.