Atık yağ kazanı. DIY çizimleri ve talimatları

Sıvı yakıt yakma fırınları geçen yüzyılın başından beri bilinmektedir. Doğru, o zaman esas olarak endüstrinin ihtiyaçlarına hizmet ettiler. Günlük hayatta, dizel veya akaryakıtla çalışan üniteler 60-80 yıllarında yaygın olarak kullanıldı. O zamanlar petrol ürünleri bir kuruş için satın alınabilir veya hatta ücretsiz olarak elde edilebilirdi. Enerji fiyatlarındaki önemli artışa rağmen, şimdi evinizi ucuza ısıtmak da mümkündür. Bunun için yakıtın hemen altında ya da her servis istasyonunda olduğunu söyleyebiliriz. Boşaltılan atık yağ, dizel yakıttan daha kötü yanmaz ve atölye sahipleri onu pratikte hiçbir şey için vermez. Bu arada, yakmak için bir kazan satın almak gerekli değildir. Su devresine sahip basit ve güvenilir bir ünite, her sahibinde bulunan malzemeler kullanılarak kendi ellerinizle inşa edilebilir.

Atık yağ kullanan bir kazanın cihazı ve çalışma prensibi

Birleştirilmiş otomobil yağları, aynı zamanda kötü yanan çok bileşenli, yüksek derecede kirlenmiş maddelerdir. Bir yakıt madenciliği olarak, kendi içinde “çok değil” diyebiliriz, çünkü oksijen içindeki kimyasal çeşitliliği basitçe okside edemez. Yağı daha basit bileşenlere bölerseniz, onları yakmak çok daha kolay olacaktır.

Ayrıştırma yöntemi uzun zamandır modern bilim tarafından bilinmektedir. Alev ayırma veya bilimsel açıdan piroliz, herhangi bir yakıttan - yağ, kömür, yakacak odun vb. Basit yanıcı maddeler elde etmek için kullanılır. Bu işlem uygundur çünkü kimyasal dönüşümler için ek maliyet gerekmez yakıtın yanması sırasında oluşan yeterli ısı. Piroliz yanmasının avantajı, bu sürecin kendini desteklemesi ve düzenlemesi ve dolayısıyla pratik olarak dışarıdan müdahale gerektirmemesidir.. Ayrışma sürecini başlatmak için gereken tek şey yakıtı buharlaştırmak ve buharı 300-400 ° C sıcaklığa ısıtmaktır. Bunun için iki yöntem kullanabilirsiniz.

İlk durumda, yakıt tankta tutuşturulur, daha sonra aktif olarak buharlaşmaya başlar. Etkin bir karıştırma ve düzgün bir gaz-hava karışımı elde edilmesi Coriolis kuvveti ile sağlanır, bu nedenle yanma odasının çapının ve yüksekliğinin doğru hesaplanması önemlidir. Yakıt buharları, oksijen ile doyuruldukları çok sayıda açıklığa sahip dikey bir boru boyunca yükselir. Yanma odasının üst kısmında, gaz hızını azaltmak ve yanma sonrası azot oksit bölgesini ayırmak için gerekli olan bir bölüm vardır. Tehlikeli kimyasal bileşiklerin azot oksitler ile reaksiyona girmesi ve zararsız maddelere ayrışmasıdır.

Şüphesiz, kendiliğinden yanma yöntemi, çekici basitliğe ve güvenilirliğe sahiptir, ancak yanan yağ içeren bir tank, güvenlik hakkında konuşmaya izin vermez. Bu dezavantajı ortadan kaldırmak için, ısıtma ünitesinin tasarımını karmaşıklaştırmak gerekecektir.

İkinci yöntem, doğrudan alevde piroliz, yanma ve yanma bölgelerinin oluşumunu içerir ve bunun için özel bir konfigürasyonun bir brülörüne ihtiyacınız vardır. Yakıtın tamamen oksitlenebilmesi için, memenin çok aşamalı bir gaz-hava karışımının oluşması gerekir. Böyle bir cihazda, yakıt akışının birincil hareketi kompresör tarafından sağlanır. Enjeksiyon nedeniyle, enjekte edilen hava onunla birlikte atmosferik hava taşır ve buhar oluşumu, brülörün bir alev torcu tarafından ısıtılması nedeniyle oluşur. Pratik olarak aynı işlemler bir kaynak makinesinin çalışması sırasında gözlemlenebilir. Endüstriyel sıvı yakıt ünitelerinde de benzer bir yöntem uygulanmaktadır. Ev yapımı tasarımlar aynı prensibi kullanır, ancak biraz farklı çalışır. İçlerinde madencilik, anında buharlaştığı ve yüksek sıcaklıkta yandığı kırmızı-sıcak bir tanka damlıyor. Bu durumda, saf pirolizden söz edilemez, çünkü mikro-patlamalar sırasında moleküllerin bozunma enerjisi de vardır.

Ayrıca atık yağ için soba brülörü sobası üretimi ile ilgili makalemizi okuyun:https://neo.aquatechn.com/tr/otoplenie/bani-i-garazh/pechka-burzhujka-svoimi-rukami.html.

Geliştirilmekte olan yapı türleri

Uygulamaya bağlı olarak, kullanılmış yağı yakıt olarak kullanan kazanlar üç gruba ayrılabilir:

• ev sobaları;
• su ısıtma üniteleri;
• ısıtma kazanları.

Ev tipi sobalar, birkaç nedenden dolayı su ısıtma ile donatılamayan odalara monte edilir. Bu üniteler düşük yakıt tüketimi ile karakterize edilir ve tasarımları en eksiksiz yağ yanmasını sağlar. Ev aletleri neredeyse dumansızdır. Ek olarak, fırınlar genellikle çalışmalarının güvenliğini artıran emisyon temizleme sistemleri ile donatılmıştır. Bu tip ünitelerin ana avantajı hareket kabiliyetleridir. Küçük boyut, fırının taşınmasını ve küçük bir odaya monte edilmesini kolaylaştırır. Gerekirse, cihazın kolaylıkla bir su devresi veya pişirme platformu ile donatılabilmesi de önemlidir.

Gaz yakma modülü seviyesindeki su ısıtma üniteleri, su tankının desteklendiği özel bir platforma sahiptir. Toroidal şekli ek bir avantaj sağlar, çünkü ısıtma, tankın içinden geçen duman kanalının hem altından hem de yanından gerçekleştirilir. Otonom su temini için, kazanın girişine küçük bir su pompası monte edilmiştir. Yüksek sıcaklık nedeniyle, su fabrika su ısıtıcılarına göre çok daha hızlı ısıtılabilir. Örneğin, 100 litrelik bir tank yaklaşık iki saat içinde 20 ° C ila 65 ° C sıcaklık kazanırken, elektrikli veya gazlı bir cihaz iki kat daha fazla zaman alır. Standart bir litre sıcak suyun maliyetinden bahsedersek, madencilik kullanırken maliyetler 20-25 kat azalır.

Isıtma kazanları, su ısıtma sistemlerine bağlanmak için kullanılır, bu nedenle egzoz gazı son yakıcılar, filtreler ve güvenlik cihazları ile donatılmıştır. Tüm güvenlik önlemlerine rağmen, ayrı odalara veya ek binalara atık yağ ısıtma ekipmanı kurulması tavsiye edilir.

Isıtma ünitelerinde su ısıtma, yakıt yanma bölgesine monte edilen bir ısı eşanjörü tarafından sağlanır. Sürekli bir su ceketi olarak veya spiral boru şeklinde bir kontur şeklinde yapılabilir. Isı maddesinin sistemdeki hareketi, elektrikle çalışan sirkülasyon pompası sayesinde mümkündür. Soğutma suyunun sıcaklık kontrolü alevin sıcaklığını düşürerek gerçekleştirilir. Bunun için kazan bir cebri hava besleme sistemi ile donatılmıştır. Türbinin hızını azaltmak veya arttırmak, yanma bölgesine hava akışını düzenler. Bir termostat takmak, bu işlemi otomatikleştirmenizi sağlar.

Genellikle, tahliye edilen yağda çalışan üniteler elektrik, gaz veya katı yakıt kullanan cihazlar tarafından çoğaltılır. Bu, madencilik dağıtımında kesintiler olması durumunda mühendislik sistemlerinin işlevselliğini sağlar.

Garaj ısıtıcıları için seçenekleri tartışan malzemeye dikkat edin:https://neo.aquatechn.com/tr/otoplenie/bani-i-garazh/kakoj-obogrevatel-luchshe-dlya-garazha.html.

Kullanılmış yakıt kazanı imalatı

Yukarıda tarif edilen şemalara göre, birkaç tip kazan geliştirilir ve başarıyla çalıştırılır. Ek olarak, herhangi bir katı yakıt veya gaz ısıtma ünitesi sıvı yakıtla çalışacak şekilde uyarlanabilir. Bağımsız olarak yapılabilecek en yaygın iki tasarım hakkında konuşalım.

Isıtma ünitelerinin çizimleri

Dikkatinize sunduğumuz çizimler gerçekten çalışan fırınlarda test edildiğinden, kesinlikle kendi projeleriniz için kullanılabilir.

İki cilt

Bu tasarım, hava penetrasyonu için delikli kalın duvarlı bir demir boru parçasıyla birbirine bağlanan iki silindirik odadan oluşur.

Alt bölme aynı zamanda bir yakıt deposu, bir evaporatör ve bir birincil yanma bölgesidir. Yakıtı doldurmak, hava akışını ateşlemek ve düzenlemek için, üst düzleminde bir döner kapak yardımıyla tamamen veya kısmen tıkanabilen bir delik kesilir. Aşağıdan soba, fırın, ocak yapının dengesini sağlayan ve tabanı ile tabanı arasında bir boşluk oluşturan bacaklar ile donatılmıştır.

Fırın bölmesinin üst düzlemine delikli bir boru kaynak yapılır. Bu içi boş silindir bir son yakıcıdır. Piroliz ayrışması ve buharlaşan yakıtın (ikincil yanma sonrası) yanması gerçekleşir. Hemen hemen aynı kapasite, delikli borunun üst kesimine aşağıdaki gibi monte edilir. İç alanını iki bölgeye bölen bölme, yanma ürünlerinin oranını azaltır ve azot bileşikleri ile oksitlenmelerinin tamamlanmasını sağlar. Ek olarak, üst oda aynı zamanda bir kızılötesi ve konveksiyon ısıtıcı olarak çalışan bir ısı değiştiricidir.

Üst modüle monte edilmiş bir baca gerekli taslağı oluşturur ve kalan yanma ürünlerini dışarıya çıkarır. Madenciliği alt tanka doldurma işlemini güvence altına almak için, ona ayrı bir tanka bağlı bir tüp bağlanır. Sobaya dökülen yağ, benzin veya gazyağı içine batırılmış bir bezle ateşe verilir. Bundan sonra, birincil yanma bölgesine hava akışı kanat tarafından kontrol edilir.

Dikey bir boruya bir su ceketi veya devre monte edilerek, ısıtma veya sıcak su sistemlerinde başarıyla kullanılabilen bir kazan elde edilir. Bu durumda, ikincil yanma bölgesine serbest hava akışını sağlamak için delikli silindire en az 50-70 mm boşluk bırakılması önemlidir.

Ateşli bir kaseyle

Ateşli bir kap ile basit bir kazan çizimi aşağıda gösterilmiştir. Boyutları yaklaşık 15 kW'lık bir termal güç sağlar. Bu durumda, saatte 1,5 litreden fazla kullanılmış otomobil yağı gerekmez. Hava, küçük bir fan veya türbin kullanarak yanma bölgesine girer. Kullanılmış yakıt tedariki, yağ içeren tankın yakıt miktarını düzenleyebilen veya tedarikini tamamen durdurabilen bir valf ile donatılmış bölümlerde gerçekleşir.

Yakma sonrası maden buharları için, merkezi boru bir delik ve yuva sistemi ile donatılmıştır. Bu tasarım sayesinde, alev haznesi çevresinde iki hacimli bir fırında olduğu gibi aynı işlemler gerçekleşir. Yanıcı gazlar, yanma odasının üst kısmına monte edilmiş bir bacadan çıkarılır. Düzenlerken, keskin dönüşlerden ve açılardan kaçınılmalı ve baca yüksekliği en az 4 m olmalıdır. Bu, yanma ürünlerini gidermek için yeterli çekiş sağlayacak ve ısıtma ünitesinin güvenli bir şekilde çalışmasını sağlayacaktır.

Ateşli bir kaseye sahip fırın, cebri hava beslemeli kapalı bir cihazdır. Bu, çalışma güvenliğine katkıda bulunur ve aynı zamanda bir su ceketini kolay ve basit bir şekilde donatmayı mümkün kılar. Diyagram, muhafazası bir ev tipi gaz silindiri kullanabilen, yukarıda açıklanan kazanın çalışan bir taslağını göstermektedir.

Gerekli malzemeler

Alev hazneli bir su ısıtma kazanı üretmek için, sadece gövdeyi üretmek için bir kaba değil, aynı zamanda diğer malzemelere de (yukarıdaki şemadaki ve listedeki pozisyonlar birbirine karşılık gelir) ihtiyacınız olacaktır.

1. 50 litrelik propan tankı.
2. Baca üretimi için 2-3 mm kalınlığında Ø100 mm metal boru.
3. Bir brülör yapmak için gerekli olacak Ø100 mm 5-6 mm kalınlığında bir demir boru.
4. Yanma odasını ve buharlaşma bölgesini ayırmak için en az 5 mm kalınlığında çelik sac.
5. Gaz hızını azaltmak için tasarlanmış bir vizör üretmek için 3-4 mm kalınlığında sac.
6. Herhangi bir arabadan en az 20 cm çapında fren diski.
7. Bağlantı (aynı 100 mm boru, sadece tüm uzunluğu boyunca kesilmiş) 100 mm uzunluğundadır.
8. Kaseye yağ beslemesi için Ø15 mm çelik boru.
9. ½ inç küresel vana.
10. Yağa dayanıklı refrakter malzemeden yakıt hortumu.
11. Her türlü çalışma tankı.
12. Bacak üretimi için köşe veya çelik profil.
13. Kapak 4-5 mm kalınlığında çelikten yapılmıştır.
14. Su ceketi yapmak için en az 3 mm kalınlığında çelik sac.
15. Kazanı ısıtma sistemine bağlamak için Ø2˝ dişli boru bağlantı parçaları.

Korozyona karşı korumak ve kazanın görünümünü iyileştirmek için boyamanız gerektiğini unutmayın, bu nedenle metal üzerinde çalışmak için bir pas dönüştürücü, astar, solvent ve emaye satın alın. Ek olarak, derzleri kapatmak için sızdırmazlık malzemeleri gerekli olacaktır - sıhhi tesisat keten ve özel macun.

İş için araçlar

Kazan üzerinde çalışma sürecinde, çeşitli elektrikli ve manuel tezgah araçlarına ihtiyacınız olacaktır. İşte, kutulardan satın almanız, arkadaşlarınızdan satın almanız veya ödünç almanız gerekenlerin bir listesi:

• kaynak makinesi - bir DC transformatör ünitesi veya bir invertör kullanmak en iyisidir, çünkü kaynakların kalitesinden yüksek talepler gelir;
• metal işleri için elektrikli matkap ve matkap seti;
• açılı taşlama ve iki disk - kesme ve temizleme. Tabii ki, bu sarf malzemeleri çelik kesmek için tasarlanmalıdır;
• boru geçirme kalıpları;
• elektrikli zımpara;
• gaz anahtarı;
• rulet;
• metal cetvel;
• parçaları kesmeden önce markalamak için yüksek karbonlu çelik çizici.

Çok sayıda delik açmanız gerektiğinden, aleti soğutmak için kesinlikle suyla bir kap hazırlamanız gerekir. Ayrıca, kaynak güvenliğini sağlamak gerekir, bu nedenle bir yangın söndürücü üzerinde stok yapmak yararlı olacaktır.

Gaz silindiri kullanan bir fırının üretim sürecini açıklayan bir malzeme de ilginizi çekebilir: https://neo.aquatechn.com/tr/otoplenie/documents/pech-na-otrabotke-svoimi-rukami.html

Kendin yap kazan kullanım kılavuzu

1. Boş bir gaz silindirinde bile patlayıcı bir propan ve hava buharı karışımı kalabileceğinden, bir öğütücü ile kesebilir veya sadece tamamen boşaldıktan sonra matkapla delebilirsiniz. Bunu yapmak için, valfi bir gaz anahtarıyla sökün ve çıkarın. Daha sonra kap ters çevrilir ve kondens suyu boşaltılır. Bu sıvının çok iyi yantığını ve aşırı keskin bir kokusu olduğunu unutmayın, bu yüzden çok dikkatli çalışın. Sıvı dışarı aktıktan sonra, iş parçası orijinal konumuna geri getirilir ve üst delikten suyla doldurulur - kalan gazı tamamen yer değiştirir. Bundan sonra, sıvı boşaltılabilir ve yangın veya patlama korkusu olmadan herhangi bir çalışma yapılabilir.
2. Bir açılı taşlama makinesi kullanarak, çapın üçte birindeki delikler silindirde kesilir. Çevresi ölçerseniz, uzunlukları 315 mm'dir. Alt pencerenin yüksekliği 200 mm ve üst kısmı 400 mm'dir. Açıklıklar arasında 50 mm genişliğinde bir atlama teli bırakılmalıdır. Kesilmiş metal sektörleri kapak üretimine gideceğinden, iş diskin yer değiştirmesini önleyerek dikkatli bir şekilde yapılmalıdır.
   

   Hazırlanan açıklıklar

   Not! Gerekirse kazanı katı yakıta aktarmak için üst pencerenin artan boyutu gereklidir. Böyle bir ihtiyaç yoksa, alt açıklık yeterli olacaktır. Bu arada, bu durumda, su ceketi muhafazasının montajı kolaylaştırılır.

3. Isı eşanjörünün açılması sırasında elde edilen kapak, kaynaklı menteşeler ve bir valf, daha sonra parça yerine geri döndürülür.
4. Silindirin iç çapına göre 295 mm olan 4 mm'lik bir çelik sacdan bir halka kesilir. İçinde yapılması gereken delik, brülörü yapmak için borunun dış çapına (bizim durumumuzda 100 mm) karşılık gelmelidir. Bu eleman yanma bölgesi ile ısı eşanjörü arasında bir bölme görevi görecektir.
   

   Bölümü oluşturma ve yerine takma

5. 200 mm uzunluğunda bir kütük Ø 100 mm kalın duvarlı çelik borudan kesilir.
6. Parçanın alt kısmında Ø12 mm 95 mm yüksekliğe kadar delin. Delikler arasındaki mesafe 40 mm'yi geçmemelidir - bu, brülörün çıkışındaki gaz akışının daha eşit dağılımına izin verecektir.
   

   Brülördeki delikler, her yöne yanıcı gazların eşit şekilde akmasını sağlamalıdır

   Deliklerin kenarları bir dosya ile dikkatlice işlenirse, bu uzun bir süre temizlenmeden yapmayı mümkün kılacaktır. Bu özellik pürüzlülükte bir azalma ile ilişkilidir - kurum ve kir parçacıkları hiçbir şey yakalamaz.

7. Daha önce kesilmiş bir halka brülöre monte edilir ve doğrudan deliklerin üzerine kaynak yapılır.
   

   Bölmenin brülöre takılması

8. Bölme, yanma odasının üst kesimi seviyesinde açıklıklar arasına monte edilir. Böylece, ısı eşanjörünün alt kısmında, kazanın ahşap üzerinde çalışması durumunda külü tutmak için gerekli olan bir adım oluşturulacaktır.
   

   Yanma odasını ve ısı eşanjörünü ayıran bir ünitenin montajı

9. Buharlaştırıcı kabını yapmak için tercihen ısıya dayanıklı alaşımlardan yapılmış herhangi bir kalın duvarlı kap kullanılabilir.Bu amaç için en iyisi otomobillerden dökme demir fren diskleridir. İş parçasındaki teknolojik delikler kaynaklanmalıdır. Bunu yapmak için, biri alt ve ikincisi - bir kapakla olacak bir çelik sacdan iki yuvarlak parça kesilir. Kaplin için bir delik ve madencilik için bir pencere kesilir.
   

   Fren diskindeki delikler tıkalı olmalıdır.

10. 150 mm'lik bir çelik boru bir "öğütücü" ile uzunlamasına kesilir, daha sonra duvarlar hafifçe birbirinden itilir ve boşluk 4-5 mm'ye çıkarılır. Bu, yanmış yakıt kalıntılarını temizlemek için kaseyi çıkarmanıza izin verecektir.
    

    Kaynaklı kase

11. Taban, kapak ve kaplin otomobil diskine kaynaklanır, daha sonra montaj brülöre monte edilir.
    

    Kavrama, haznenin brülöre sıkı bir şekilde bağlanmasını sağlar

12. 400x640 mm boyutlarında bir şerit çelik sacdan, dış çapı 305 mm ve iç çapı 299 mm olan iki yarım halka ve 30 mm genişliğinde iki şeritten kesilir. Onların yardımı ile, silindirin etrafında her şeyi sürekli bir dikişle haşlayan bir su gömleği gövdesi oluşur.
    

    Su gömleği montajı

13. Mahfazanın üst ve alt kısımlarında, en az 40 mm çapında yuvarlak delikler kesilir ve kaynak kullanılarak soğutma suyunun beslenmesi ve boşaltılması için borular monte edilir.
14. Baca içine sokulan bir kazan kapağı yapılır. Kapağı kazana takın.
15. Kabın yan duvarında, içine bir yakıt borusunun bir açıyla sokulduğu bir delik açılır. Alt kenarı bir açıda kesilir, bundan sonra ortaya çıkan ağızlık yağ besleme penceresinin üzerine monte edilir. Kalkış uzunluğunu ayarladıktan sonra, yakıt hattı kazana kaynaklanmalıdır.
    

    Yakıt Hattı Kurulumu

16. Çalışmak için borudaki ipliği kestikten sonra, bir küresel vana takın ve yakıt deposunu takın.
    

    Bir küresel vanayı boruya bağlamak için üzerinde bir iplik kesilir

Isıtma sistemine sokmayı beklemeden kazanın sağlık kontrolünü yapmak mümkündür. Bunu yapmak için, çalışmayı yakıt deposuna dökün ve yağ diskin tabanı boyunca ince bir tabaka halinde dağılana kadar küresel vanayı açın. Üzerine az miktarda gazyağı dökülür ve ateşe verilir. Yakıt beslemesi, çıkış hızına ve fırın haznesindeki seviyeye göre düzenlenir.

Video: Bir gaz silindirinden ısıtma kazanı yapılması

Çemberleme. Bir elektrik ünitesinin geliştirilmesinde fırının çoğaltılması

Kazanı bağlamadan önce, sadece ek cihazların ve vanaların kurulum yöntemini ve yerleştirme noktalarını değil, aynı zamanda baca dışarı çıkarılma şeklini de dikkate almalısınız. Yanıcı malzemeler kullanılarak inşa edilen bir tavandan geçerse, içine iki kat çapında bir metal kalem kutusu monte edilir. Borular arasındaki boş alan, asbest veya iyi ısı yalıtım özelliklerine sahip diğer yanmaz malzemelerle doldurulur.

Sıvı yakıtla yüksek ısıtma riski göz önüne alındığında, kazanın montajı en iyi şekilde iyi havalandırmalı ayrı bir odada yapılır. Ünite için podyum, konturlarının ötesinde en az 1 metre çıkıntı yapacak bir metal levha ile kaplanır veya kaplanır. Kurulumdan sonra kazan düzleştirilir ve sıhhi tesisat yapılır ve ancak bundan sonra bağlantıya devam edin.

Kazanı bağlamanın en basit yolu yerçekimi ısıtma sistemine entegre etmektir. Basitliğine rağmen, güvenilirliği çok yüksektir, çünkü bu durumda bir sirkülasyon pompası ve otomasyon cihazlarına gerek yoktur. Bununla birlikte, ek ekipman kullanımı, tüketicilere soğutucu akışkanın teslimatını hızlandırmanıza ve sistemin tüm noktalarındaki sıcaklığı dengelemenize izin verir, bu da yakıt tasarrufu sağlar ve konforu artırır. Bu amaçla, kazan girişinden hemen önce dönüş hattına bir santrifüj pompa ve bir membran genleşme tankı monte edilir. Sistemin artan sıcaklık ve basınçla basınçsız kalmaması gerekir.Üst branşman borusuna bir basınç manifoldu bağlanır ve tüketicilerin sıcaklığını ayarlamak için her radyatörün önüne bir termostatik kafa veya başka bir düzenleyici cihaz (üç yollu vana, besleme borusu kesitini azaltmak için vana, vb.) Monte edilir. Hava sıkışmalarını gidermek için, sistemin üstüne bir havalandırma deliği monte edilmiştir.

Madencilikte çalışan birimin çemberlenmesi, bu tür ekipmanın ataletini dikkate almayı gerektirir. Başka bir deyişle, soğutucu akışkanın sıcaklığındaki değişiklik yavaş yavaş gerçekleşir, bu nedenle ünite mutlaka bir emniyet valfi ile donatılmıştır. Kritik bir seviyeye yükseldiğinde baskıyı hafifletmeye izin verecektir. Sıcaklığı korumanın ve eşitlemenin iyi bir yolu, dolaylı bir ısıtma suyu ısıtıcısının seri bağlantısıdır. Aşırı sıcaklık yükselmesi durumunda aşırı ısıyı alacak tampon görevi görecektir.

Kazanı bağlarken, dönüş ve besleme hatlarına kesme vanaları monte edilir. Bu, soğutucuyu sistemden çıkarmak zorunda kalmadan ünitenin onarım için çıkarılmasını mümkün kılacaktır.

Kullanılmış yağ sıkıntısına karşı kendilerini sigortalamak istediklerinde, ev yapımı kazanın yanına bir elektrikli kazan monte edilir. İlave bir üniteyi seri veya paralel olarak iki şekilde bağlayabilirsiniz. İlk yöntemin avantajı, bir alev kabı yardımıyla ısıtılan soğutucunun, belirli bir çalışma sıcaklığına ayarlanabilen bir elektrikli kazana akmasıdır. Brülör alevi azaldığında, açılır ve su sıcaklığını istenen değere yükseltir. Bu yöntemin dezavantajı, hattın uzunluğundaki artışın yanı sıra onarım için kazanlardan birinin sökülmesi durumunda sistemin tamamen çalışmaz olmasıdır.

Paralel anahtarlama, iki ısıtma ünitesinin bağımsız çalışmasını gerektirir ve bu dezavantajların olmaması ile karakterizedir. Ne yazık ki, bu yöntem dezavantajsız değildir, bunlardan biri hidrolik tabanca takma ve çalışma modunu tam olarak koordine etme ve dönüş hattını besleme ihtiyacıdır. Buna ek olarak, paralel bağlantılı bağlantı parçaları, borular ve bağlantı parçaları çok daha fazla gidecek, bu da kurulumun maliyetinde ve karmaşıklığında kesinlikle bir artışa yol açacaktır.

Tüm dezavantajlara rağmen, her durumda, kazanların bir kaskad içine dahil edilmesi, sistemin güvenilirliğini artırmaya yardımcı olur. Birimlerden birinin periyodik olarak veya düzenli olarak kullanılmış otomobil yağı üzerinde çalışacağını dikkate alırsak, bu da çok para tasarrufu sağlayacaktır.

Video: Ünitenin su devresi ile otomatik çalışması

Günümüzde, kullanılmış otomobil yağının yakılması en ucuz ve en uygun elden çıkarma yöntemidir. Ne yazık ki, bu yöntem özellikle yakıtın eksik yanmasıyla çevre için en güvenli değildir. Gerçek şu ki, üreticilerin güç ünitelerinin kaynağını arttırmak için kullandıkları katkı maddeleri ve katkı maddeleri zararlı kanserojenlerdir. Üretim için sunduğumuz kazan, madenciliğin maksimum sıcaklıkta yakılması dikkate alınarak tasarlanmıştır. Bu, kimyasal bileşenlerin güvenli maddelere tamamen bozulmasına katkıda bulunur. Bu nedenle, başlangıç ​​yapın, hesaplamalarda dikkatli olun ve uzmanların tavsiye ve önerilerini dinleyin.