Kanal iklimlendirme: nedir, kurulumunu nasıl gerçekleştirir

Kanal klimalar sıradan duvar klimalar kadar yaygın değildir ve çoğu ortalama insan onlar hakkında en ufak bir fikre sahip değildir. Bu arada, potansiyel alıcıların bazılarına, böyle bir cihaz en uygun görünecektir. Okuyucuya bu tür iklim ekipmanlarını ve kurulumunun özelliklerini tanımasını öneriyoruz.

Kanallı klima nedir, amacı ve tasarım özellikleri

Kanallı klima, soğutulmuş havayı bir kanal ağı üzerinden dağıtmak için tasarlanmıştır. Birkaç odaya hizmet vermek veya geniş bir alana veya karmaşık konfigürasyona sahip bir odayı eşit şekilde soğutmak için kullanılabilir (örneğin, U şeklinde). Servis alanından gelen ısıtılmış hava da kanala kanallar üzerinden verilir.

Tüm kanallı klimalar split sistemlerdir, yani freon-boruları ve elektrik kabloları ile birbirine bağlanmış dış mekan (sokağa monte edilmiş) ve iç mekan (odada bulunur) ünitelerinden oluşur. İç ünite, duvar modelinden farklı olarak en basit tasarıma sahiptir: bir oturma odasında veya ofiste, her durumda hava kanalları sahte bir tavan kullanılarak gizlenmelidir, böylece klimanın kendisi görünmez.

Üretim tesislerinde, ekipmanın görünümü fazla önem vermez. Genellikle, giriş ve tahliye açıklıkları (bunlara hava kanalları bağlanır) ve freon kanallarını ve yoğuşma suyu çıkarma sistemini bağlamak için bağlantı parçaları olan bir tür kutudur.

Kutunun içinde, diğer bölünmüş sistemlerde olduğu gibi her şey vardır:

• ısı değiştirici;
• fan;
• elektronik kontrol panosu;
• yoğuşma suyu tahliye kabı.

Çok miktarda havanın soğutulmasına önemli miktarda kondens oluşumu eşlik eder, bu nedenle bazı modellerde onu çıkarmak için yerleşik bir pompa bulunur - buna drenaj denir.

Duvar modelinden bir başka fark, iç ünitede daha güçlü bir fan kullanılmasıdır. Bu, havayı yüksek aerodinamik sürtünmeli uzun kanallardan zorlama ihtiyacından kaynaklanmaktadır.

Çalışma prensibi

Kanal kliması diğerleriyle aynı şekilde çalışır.Cihazın temeli bir ısı pompasıdır. Özel gaz (soğutucu akışkan) ile doldurulmuş kapalı bir halka (tüplerle bağlı iki radyatör) ve bu gazın bir daire içinde hareket etmesini sağlayan bir kompresörden oluşur.

Isının "pompalanması", soğutucu akışkanın alternatif sıkıştırılması ve genleşmesi nedeniyle gerçekleştirilir. Sıkıştırma, devrenin dış radyatöründe gerçekleşirken, gaz sıcaklığı önemli ölçüde yükselir, böylece ısınır. Sıcaklık farkı nedeniyle, soğutucu ile odadaki havadan alınan ısı enerjisini veren dış hava arasında ısı değişimi başlar. Isı transferini daha yoğun hale getirmek için, bir fan tarafından harici bir radyatör üflenir.

Harici radyatördeki basınçtaki artış, belirli bir cihazın - gazın çok küçük miktarlarda geçmesine izin veren bir gaz kelebeğinin çıkışındaki kurulumdan kaynaklanmaktadır. Böylece, kompresör tarafından pompalanan soğutucu gaz kelebeğin önünde birikir ve yüksek oranda sıkıştırılır. Gaz kelebeğinin en basit versiyonu uzun ince bir tüptür (kılcal).

Sıkıştırma basıncı, soğutma sırasında gazın yoğunlaşması, yani bir sıvıya dönüşmesi için seçilir. Gerçek şu ki, yoğuşma sırasında gaz sadece soğuduğundan çok daha fazla ısı üretir, bu nedenle ısı pompasının verimliliği bu modda önemli ölçüde artar. Bu işlem nedeniyle, dış mekan ısı eşanjörüne kondenser denir.

Jikle, sıvı soğutucu kademeli olarak odada bulunan iç radyatöre (iç ünitede) sızar. Buradaki basınç düşüktür, bu nedenle sıvı buharlaşarak tekrar gaza dönüşür. Dahili radyatöre sırasıyla evaporatör denir.

İç radyatörün tüm hacmini az miktarda gaz kapladığı, yani genişlediği ortaya çıkıyor. Bu nedenle, soğutucu çok soğur ve iç havadan ısınmaya başlar (burada hava akışı da vardır). Belli bir miktarda ısıyı emen gaz, harici radyatöre pompalayan kompresöre girer ve tüm döngü tekrarlanır.

Çoğunlukla, modern klimalar soğutucu akışlarını yönlendirmek ve böylece harici radyatörü bir kondenserden bir evaporatöre ve dahili olanı bir evaporatörden bir kondensere çevirmek mümkün olacak şekilde tasarlanmıştır. Bu durumda, ısı pompası ısıyı ters yönde “pompalamaya” başlar, yani klima ısıtma modunda çalışır.

Onlara verilen ısının, tabiri caizse, bedava olacağı, yani kullanıcının paradoksal olarak soğuk sokak havasından çıkacağını unutmayın. Tabii ki, bunun için belirli bir miktarda elektrik (kompresör çalışması) harcamanız gerekir, ancak elektrikli ısıtma elemanlarında olduğu gibi 1: 1 oranında değil, yaklaşık 1: 4 oranında. Yani, tüketilen her 1 kW elektrik için, kullanıcı yaklaşık 4 kW ısı alacaktır.

Dış sıcaklıktaki bir düşüşle, bu oranın belirli bir anda klimanın verimliliğinin tamamen sıfırlanmasına kadar daha az ve daha az karlı olacağı açıktır. Bu nedenle, bu cihazı ısıtma modunda çalıştırmak sadece üretici tarafından önerilen dış sıcaklıklarda mantıklıdır.

Çeşitleri

Kanal klimaları aşağıdaki özelliklere göre birkaç çeşide ayrılır:

İç ünitenin fanının basıncı ile

Basınç basınçtır; buna göre Paskal (Pa) cinsinden ölçülür. Klimalar:

• 50 Pa'ya kadar basınç ile düşük basınç;
• 150 Pa'ya kadar bir basınçla orta basınç;
• 300 Pa'ya kadar basınç ile yüksek basınç.

Klimaya bağlı hava kanallarının aerodinamik direnci ne kadar yüksek olursa, havayı içinden geçirmek için gereken basınç o kadar yüksek olur.

Çalışma moduna göre (elektrik devresi tipi)

İki seçenek vardır:

1. Klimayı başlatma / durdurma: bu cihazlarda, kompresör her zaman sırasıyla aynı hızda çalışır ve ısı pompasının gücü neredeyse sabit kalır. Sıcaklığı kullanıcı tarafından ayarlanan bir seviyede tutmak için, otomasyon soğutucuyu periyodik olarak kapatır, bu nedenle bu moda “başlat / durdur” denir.
2. Inverter: daha modern klimalar, elektrik devresinde bir invertör var - herhangi bir frekansın alternatif akımını almanızı sağlayan elektronik bir cihaz. Bu, kompresörün hızını ve buna bağlı olarak ısı pompasının gücünü kontrol etmeyi mümkün kılar.
   

   Sanyo Inverter Klima SAP-UCRV96EH

İnvertör kliması kapanmıyor - optimum soğutma gücünü ayarlar ve bu modda sürekli çalışır.

Satıcıların genellikle invertör klimalarına gerçekte mevcut olmayan avantajlara atfettiğinin farkında olmalısınız. Bu modellere olan talebi artırma arzusu oldukça anlaşılabilir: bir invertör soğutucusunun maliyeti, aynı güce sahip normal bir başlatma / durdurma klimasından 1,5-2 kat daha pahalıdır.

İşte en yaygın efsaneler:

1. İnverter klima enerji tasarrufu sağlar: aynı zamanda nefes kesen sayılar bildirilir -% 30'a kadar. Bununla birlikte, çalışmaların nerede, kim tarafından ve hangi koşullar altında gerçekleştirildiği hakkında bilgi bulma girişimleri başarısız olmaktadır. Teorik olarak tartışırsak, invertör modeli daha da pahalı olabilir: invertör kontrol panosunun kişisinde ek bir tüketiciye sahiptir, ayrıca bazı kayıplar güç devresinin karakteristiğidir.
2. Bir kapatma modu kompresörün ömrünü uzatır: böyle bir ifadeye yanıt olarak, deneyimli ustalar, on yıllardır start / stop modunda çalışan Sovyet buzdolaplarının kompresörlerini kırılmadan hatırlamanızı önerir. Aynı şey 80'lerde SSCB'de ortaya çıkan ilk ithal klimaların kompresörleri için de söylenebilir. Ahlaki yaşlanma veya çekici görünüm kaybı nedeniyle cihaz değiştirilene kadar düzenli olarak çok uzun süre hizmet ettiler. Böylece şu sonuca varabiliriz: kompresör "start-stop" modunda çalışsa bile çok inatçı bir ünitedir.
3. İnvertör kliması daha az gürültülüdür: Split sistemdeki kompresör, odaya duyulmaması için özel olarak dış üniteye yerleştirilir, böylece çalışma modu dahili gürültü arka planını etkilemez. “Ses eşliğinde”, iç ünitenin fanı ve sürücünün en ufak bir etki yaratmadığı hareketli hava akışı tarafından üretilir.

İnverter klimaların tek gerçek avantajı, sabit bir sıcaklığı ("start-stop" modunda, sürekli olarak 3 derece içinde dalgalanması) ve en önemlisi daha az soğuk hava sağlamalarıdır. İkinci durum, bir kişinin en savunmasız olduğu durumlarda özellikle uyku sırasında doğru olan soğuk algınlığı olasılığını azaltır.

Bununla birlikte, zamanla, invertör klimalarının gittikçe daha fazla doğrudan değil, dolaylı olarak dolaylı avantajlar haline geldiğini itiraf etmeliyiz. Gerçek şu ki, üreticiler en gelişmiş olan bu tip soğutucuya güveniyorlar. Bu nedenle, en modern gelişmelerin tümü, örneğin en son ekonomik kompresörler, esas olarak bunlarda kullanılır. Yakında başlatma / durdurma klimalarının serbest bırakılmasının tamamen durması beklenebilir.

Ek işlevlerin kullanılabilirliğine göre

Bazı "kanallar" modellerinde genişletilmiş özellikler bulunur:

1. Ek hava işleme fonksiyonu: bir nemlendirici, bir iyonlaştırıcı, bir UV lambası (dezenfeksiyon) ve ince bir filtre, örneğin kömür veya fotokatalitik olması anlamına gelir.
2. Dış hava karıştırma fonksiyonu: çok uygun bir seçenek.Sağlanmayan klima kullanıcıları havalandırmayı terk etmek ve havasız bir odada oturmak zorunda kalırlar. Pencereyi hala açarsanız, sıcak dış hava akışı kontrol edilemez ve klima tarafından üretilen tüm soğuk kaybolur ve hatta aşırı yük nedeniyle arızalanabilir.
   

   Sokaktan temiz hava akışı - karıştırma işlevi

Tamamen farklı bir konu temiz havayı karıştırma fonksiyonunun varlığındadır. Cihaz, alımını, duvardan geçen bir hava kanalından kabul edilebilir bir miktarda gerçekleştirir, bu da sıcaklık ve aşırı yükte belirgin bir değişikliğe yol açmaz. Klima kapatıldığında, hava kanalı bir solenoid valf tarafından otomatik olarak engellenir. Tipik olarak, taze alım hacmi soğutucudan pompalanan hava hacminin% 8-15'i kadardır, ancak gerekirse bu rakam kısa bir süre% 20-30'a yükseltilebilir.

Kanal Klima Planlaması

Kanal sistemi iki alt sistemden oluşur: bir - besleme soğutmalı hava tesislere dağıtılır, diğer - tesislerden çıkan egzoz - ısıtılmış hava klimaya verilir. Difüzörler besleme havası kanallarına, ızgaralar egzoz kanallarına monte edilir.

Bir klima sistemi tasarlarken aşağıdakiler dikkate alınmalıdır:

1. Hem difüzörler hem de ızgaralar tavanın üzerine veya duvarın üst kısmına yerleştirilmelidir, ancak aynı zamanda odanın karşı tarafında olmalıdır.
   

   Düzen Örneği

2. Kanallar asma tavanın arkasında ve bölümlerin içine yerleştirilmelidir.
3. Her kanal mümkün olduğunca az dönüş yapacak şekilde döşenmelidir - aerodinamik sürtünmeyi arttırırlar.
4. Kanalın enine kesitinin en uygun şekli bir dairedir. Dikdörtgen bir kanalda, köşelerdeki hava girdaplar oluşturur, bu da aerodinamik sürtünmede bir artışa yol açar. Bununla birlikte, aynı kesit alanına sahip dikdörtgen kanallar, hatta kare olanlar, daha düşük bir yüksekliğe sahiptir, bu nedenle, düşük tavanlı bir odada daha çok tercih edilirler.
   

   Kanal Yerleşimi Örneği

5. Hava akışına en az direnç, plastik ve galvanizli çelikten yapılmış kanallar tarafından sağlanır. İkincisi, yüksek derecede yangın güvenliğine sahip odalar için önemli olan yanıcı değildir. Ancak istenirse, kanal kartondan bile bağımsız olarak yapılabilir. Kontrplak genellikle aynı amaç için kullanılır. Esnek oluklu kanalların montajı en kolay olanıdır, ancak bunları yalnızca en uç durumda kullanmanız önerilir. Uzun bölümlerde sarkarlar ve bağlantı noktalarında sıkılırlar, böylece pistin aerodinamik sürüklemesi sonuçta önemli ölçüde artar.
6. Difüzörler ve ızgaralar, maksimum soğuk hava beslemesi ile içlerindeki hızları 2 m / s'yi aşmayacak şekilde seçilmelidir. Aksi takdirde, hava akışı gözle görülür bir ses çıkarır. Kanalın çapı veya şekli size uygun görünen difüzörü kullanmanıza izin vermiyorsa, özel bir adaptör kullanın.
   

   Izgarayı kanala bağlamak için adaptör kullanma örneği

7. Düşük aerodinamik sürtünmeli hatlarda dallanma yerlerinde, kesit alanlarının kısmen üst üste binebileceği diyaframlar kurulmalıdır. Bu tür bir ayar sistemi dengelemeyi mümkün kılacaktır. Onsuz, neredeyse tüm hava en az dirençle kanala akar.
   

   Gaz Kelebeği Montaj Yerleri

8. Önemli miktarda hava kanalı ile, tozu gidermek için kontrol kapakları sağlanmalıdır.
9. Söküldükten sonra kanallardaki diyaframlara ve muayene kapılarına erişebileceğiniz asma tavan ve bölmelerin kaplamasında kolayca çıkarılabilir elemanlar bulunmalıdır.

Yoğuşmayı önlemek için, besleme havası kanalları dışarıdan yalıtıcı malzeme ile sarılmalıdır.

Kanal hesaplaması

Kanal klima sisteminin hesaplanması oldukça karmaşıktır ve sadece kalifiye uzmanlara emanet edilmelidir. Kısacası, prosedür şöyle görünür:

1. Her oda için, gerekli soğutma kapasitesinin belirlendiği bir ısı mühendisliği hesaplaması yapılır.
2. Soğutma kapasitesine göre, klimanın bu odaya sağlaması gereken yaklaşık soğutulmuş hava miktarı belirlenir. 20 kW'a kadar soğutma kapasitesine sahip modeller için, 1 kW hava sağlamak için yaklaşık 165 metreküp akmalıdır. m / s, daha güçlü (40 kW'a kadar) için bu rakam yaklaşık 135 metreküptür. m / s

Kanalların çapını, malzemeyi ve hava hareketinin hızını (besleme hacmine bağlıdır) bilmek, her bir dalın ve tüm sistemin bir bütün olarak aerodinamik direncini belirleyin.

Temiz hava kanallı klima seçimi

Her şeyden önce, cihaz ana özelliklere göre seçilmelidir.

Baskı ile

İç ünitenin fanı tarafından geliştirilen basınç, kanalların direncini aşmalı veya en azından eşit olmalıdır.

İpucu. Hava kanallarının hesaplanmasının doğruluğundan şüphe duyanlar, basıncın geniş bir aralıkta düzenlenebileceği “kanallar” modellerine dikkat etmelidir.

Akış hızına göre (soğutulmuş hava besleme hacmi)

Kanallı klimanın karakteristikleri maksimum soğuk hava beslemesini gösterir, ancak cihazın tahliye tarafında, yani hava kanallarına bağlanmadan sadece sıfır direnç sağlayabileceği anlaşılmalıdır. Bağlanırlarsa, besleme ve buna göre soğutma gücü daha az olacaktır, sistemin aerodinamik direnci daha yüksek olacaktır.

Bu bağımlılığa basınç karakteristiği denir ve ürün pasaportundaki grafikler veya tablolar şeklinde görüntülenir. Kullanıcı, çeşitli modellerin grafiklerine bakmalı ve sistemin hesaplanan aerodinamik sürüklemesi ile gerekli akış hızını sağlayabilecek birini seçmelidir (gerekli soğutma gücüne bağlı olduğunu hatırlayın).

Klima markasına dikkat etmek önemlidir. En iyi üne sahip şirketler ürünleri:

• Daikin, Mitsubishi Heavy, Mitsubishi Electric, Toshiba, Fujitsu General (Japonya);
• Samsung Electronics, Lg Electronics (Güney Kore), Electrolux (İsveç);
• Dantex (İngiltere).

Çinlilerden en güvenilir olanları Midea, Gree, Ballu markalarının klimalaridir.

Bazı modellerde entegre bir tahliye pompası bulunur. Genellikle düşük güçtür - suyu sadece 40-50 cm yükseltebilir, ancak kırıldığında klima acil bir kapatma gerçekleştirir, böylece kullanıcı herhangi bir yoğuşma sızıntısına maruz kalmaz. Başka bir şey ayrı bir pompa: klima arızasına tepki vermeyecek. Ancak bu pompalar arasında oldukça güçlü pompalar bulmak kolaydır - suyu 8 m kadar yükseltebilir veya 20 metrelik yatay bir boru hattından pompalayabilir.

Klimanız temiz havayı karıştırma işlevine sahipse ve onu yıl boyunca çalıştırmak istiyorsanız, kışın dış havayı ısıtmak için bir elektrikli hava ısıtıcısı satın alın. Soğuk hava, cihaz sadece soğutma için çalışıyor olsa bile ısıtılmalıdır, aksi takdirde odaya giren akış kabul edilemez derecede soğuk olacaktır.

Montaj

Cihaz aşağıdaki sırayla kurulmalıdır:

1. Dış ünitenin montaj yeri seçilir. Serin bir yerde - binanın kuzey tarafında veya en azından gölgede bulunması arzu edilir. Yüksek katlı bir binada yaşıyorsanız, çalışmayı kolaylaştırmak için bloğu balkonun yanına yerleştirin.Aynı zamanda, iç üniteden daha düşük olmalı, ancak üreticinin izin verdiğinden daha fazla olmamalıdır.
   

   Bir dış ünite kurmak için gerekenler

2. İç ünitenin monte edileceği yerde (kesinlikle dış ünitenin üzerinde olması arzu edilir), üniteler arası iletişim kurmak için duvarda 80 mm çapında bir delik açılır. Temiz hava karıştırma fonksiyonuna sahipseniz, daha geniş bir deliğe ihtiyacınız vardır - çapı kanalın çapına bağlı olacaktır.
3. Dışarıda, daha önce duvara vidalanmış braketlere bir dış ünite monte edilir, böylece kesinlikle yatay durur (duvardaki dübel deliklerini işaretlemek şakül hattına ve seviyesine göre yapılmalıdır). Ünite ile duvar arasında izin verilen minimum mesafe 10 cm'dir.
   

   Dış Duvara Braket Takma

4. İç ünite takılı. Doğrudan tavana veya duvara vidalamak en iyisidir - bu titreşimi ortadan kaldırır. Cihazın daha az sağlam bir desteğe, örneğin asma tavanın metal bir çerçevesine kurulması gerekiyorsa, titreşim sönümleme ekleri kullanılmalıdır.
   

   İç ünite montajı

5. Elektrikli parça bağlı. Panodan iç üniteye ayrı bir tel döşenir. Çekirdeklerin kesiti tüketilen elektrik gücüne bağlıdır, ancak 1.5 metrekareden az olamaz. aa Hat, bir devre kesici üzerinden ağa bağlanmalıdır. Ayrıca, teller dış ve iç ünitelerin terminallerini talimatlarda verilen şemaya göre bağlar.

Freon boru hatları aşağıdaki sırayla monte edilir:

1. Bir boru kesici kullanarak, uygun çaplarda iki bakır boru kesilir. Uzunluk olarak, bağlantı parçaları arasındaki mesafeden 1 m daha fazla olmalıdır - bu kenar boşluğu yumuşak virajlar için gereklidir.
   

   Bakır boruyu kesmek için özel bir boru kesici kullanın

2. Doğru yerlerde, özel bir bükücünün kullanıldığı tüpler bükülür. Onsuz, metal şüphelidir ve hatta mikro çatlaklar bile ortaya çıkabilir.
3. Poliüretan köpük çoraplar ısı yalıtımı için tüplere konur.
4. Dişli flanşlar her tüpün her iki ucuna da takılır.
5. Bir silindir seti kullanarak, tüplerin uçları çok dikkatli bir şekilde genişletilir. Haddeleme üzerindeki somunu bir tork anahtarıyla sıkmak daha iyidir - bu aşamada aşırı çabalardan kaçınmak çok önemlidir.
   

   Bakır boruların haddelenmesi

6. Boruların uçları dişli flanşlar kullanılarak blok bağlantılarına vidalanır. Çekmekten kaçınmak da önemlidir, flanşları sıkıca, ancak ılımlı bir şekilde sıkmanız gerekir.

Not! Kes - sadece bir boru kesici ile, demir testeresi kullanırken, cips borulara girer, bu da izin verilmemelidir. Bileşiklerin sızdırmazlığı, önce sisteme hava pompalanması gereken sabunlu köpük kullanılarak kontrol edilir.

Ardından takviyeli drenaj borusunu takın. Yoğuşma suyunu boşaltmaya yarar. Flanş dahil değilse, dişli flanşlı veya ısıyla büzüşen tüplü bir drenaj borusuna sabitlenir.

Bazı "kanallar" talimatlarında, drenaj sisteminde su sütununun açıkça belirlenmiş bir yüksekliğine sahip bir su kilidinin düzenlenmesi öngörülmektedir. Bu yapılmalıdır: böyle bir modeldeki fan, yoğuşma suyu drenaj tavası nadir yüzey bölgesinde olacak şekilde kurulur ve su tuzağının yokluğunda nem giderilmesi zor olacaktır.

Çalışmanın sonunda aşağıdaki işlemler yapılır:

1. Dışarıda, freon boru hatları, drenaj ve bir elektrik kablosu duvara kelepçelerle sabitlenir veya bir kutuya gizlenir, daha sonra duvardaki delik köpükle üflenir.
2. Sistem boşaltılır. Vakum pompası bir saat çalışmalıdır - bu süre zarfında nemin tamamen buharlaşması ve soğutma devresinden ayrılması için zamanın olacağı garanti edilir.
3. Basıncı izleyerek, soğutucu silindirden sisteme verilir, ardından klima test modunda açılır.

Her şey yolunda giderse, iç üniteye kanallar bağlanır. Bunu kauçuklu kumaştan veya brandadan yapılmış esnek titreşim sönümleyici uçlar ile yapmak daha iyidir.

Hizmet

Cihazın düzgün çalışması için düzenli aralıklarla aşağıdaki işlemlerin yapılması gerekir:

1. Yoğuşma suyu tahliye kabındaki kirlerin alınması. Yoğuşma tahliye borusunda kir olup olmadığını kontrol etmek ve buharlaştırıcıyı dezenfektan ile tedavi etmek de yararlıdır - çünkü burada üremek gibi nem ve toz, bakteri, genellikle patojenik olan bakteriler.
2. Soğutucu akışkan basıncını kontrol edin. Bu işlem servis personeli tarafından yapılmalıdır.
   

   Freon basınç kontrolü özel ekipman kullanılarak yapılır

3. Hava kanallarında toz olup olmadığını kontrol edin ve tespit edilirse çıkarın.
4. Filtre temizleme.
   

   Filtre temizleme

Bu yapılmazsa, evaporatörden pompalanan hava hacmi önemli ölçüde azalacaktır. Bu, aşağıdaki sonuçlara yol açacaktır:

• klima, oda sıcaklığını kullanıcı tarafından belirlenmiş bir işarette tutamaz;
• aşırı yük nedeniyle cihaz arızalanabilir;
• evaporatör sıcak hava eksikliğinden dolayı donacaktır, çünkü kapanmadan sonra iç üniteden su sızabilir.

Bakım çalışmalarının sıklığı cihaz kılavuzunda belirtilmiştir.

Avantajlar ve dezavantajlar

Bir kanal kliması lehine bir seçim yaparak, alıcı aşağıdakileri kazanır:

1. Bir ünite ile birkaç odaya hizmet etme fırsatı vardır. Çok bölmeli alternatif ile karşılaştırıldığında, her odanın tek bir dış üniteye sahip kendi iç ünitesi olduğunda, sistem% 50 daha ucuzdur.
   

   Kanal sistemi yardımıyla bir "kanal" dan birkaç odaya servis yapmak mümkündür.

2. Üretim odaları dışındaki tüm odalarda, “kanalların” iç üniteleri asma tavanla kaplanır, böylece ürettikleri gürültü görünmez olur. Ayrıca, iç kısım fazla ekipmanla darmadağın değildir.
3. Hemen hemen tüm modeller, temiz havayı karıştırma işleviyle donatılmıştır, böylece kullanıcılar tıkanıklıktan muzdarip olmak zorunda kalmazlar.

Ancak, bazı sıkıntılarla karşılaşmanız gerekir:

1. Asma tavan montajı ihtiyacı nedeniyle, kanallı klimalar sadece oldukça yüksek odalarda kullanılabilir.
2. Çok bölmeli bir sistemin aksine, "kanal" her odada kendi sıcaklık rejiminizi ayarlamanıza izin vermez.

Lütfen dikkat: klima sisteminin hesaplanması oldukça karmaşıktır ve uzmanların katılımını gerektirir.

Birçoğu kanal klimasını tamamen endüstriyel bir cihaz olarak algılar. Bu görüş yanlıştır: bu makaleden görülebileceği gibi, yüksek tavanlı bir yazlık veya dairede de oldukça uygun olacaktır. Sadece sistemi doğru bir şekilde tasarlamak ve tavsiyemizi kullanarak doğru modeli seçmek gerekir.